Jerzy Lewczyński

(ur. 1924 w Tomaszowie Lubelskim, zm. 2014 w Gliwicach) Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Swoje działania nazywa teatrem fotografii. Z czasem skoncentrował się na działaniach nazywanych archeologią fotografii, odnajdując w fotografiach symbol sponiewieranej przeszłości. W latach 1957-1960 członek nieformalnej grupy fotograficznej wraz ze Zdzisławem Beksińskim i Bronisławem Schlabsem. Prezentował swą twórczość m.in. na wystawach Fotografia subiektywna (1968) i Fotografowie poszukujący (1971), Stany graniczne fotografii (1977). W 1988-1993 wykładowca Wyższego Studium Fotografii ZPAF w Warszawie. Autor Antologii fotografii polskiej 1839-1989 (1999). W 1996 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 roku otrzymał Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a także Nagrodę im. Katarzyny Kobro. Międzynarodowa Federacja Sztuki Fotograficznej przyznała Jerzemu Lewczyńskiemu honorowy tytuł ARTYSTA FIAP–AFIAP.