Otto Axer

Otto Axer urodził się w 1906 roku w Przemyślu, zmarł w 1983 roku w Warszawie. Tworzył obrazy malowane, był pedagogiem oraz scenografem.

Swoje dzieciństwo spędził we Lwowie, jego ojciec prowadził szkołę muzyczną w tym mieście. W 1924 rozpoczął naukę na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych - uczył się w pracowniach Władysława Jarockiego,  Fryderyka Pautscha i Wojciecha Weissa. Po ukonczeniu studiów w 1930 roku wyjechał na roczne stypendium do Paryża. Od 1932 roku był już scenografem teatrów w Warszawie, Łodzi, Krakowie i we Lwowie, często współpracował z Leonem Schillerem. Po wybuchu drugiej wojny światowej trafił do getta warszawskiego, z którego zdołał uciec. Po upadku powstania warszawskiego, został skierowany do obozu jenieckiego Stalagu XIa Altengrabow pod Magdeburgiem. Tam znajdował się aż do końca wojny w 1945 roku.

Po powrocie do Polski podjął prace w w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi, kilka lat później przeprowadził się do Warszawy i zaczął pracę w Teatrze Polskim. W latach 1947-1952 wykładał w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, a od 1959 roku tworzył scenografie dla polskiej telewizji.

W 1973 Otto Axer skupił się na malarstwie i grafice. W 1979 został uhonorowany tytułem Zasłużonego Członka Związku Artystów Scen Polskich.