Zygmunt Menkes

Zygmunt Menkes urodził się w 1896, a zmarł w 1986. Jest absolwentem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (pracownia Wojciecha Weissa). W 1922 w Berlinie, poznał Aleksandra Archipenkę, który wywarł duży wpływ na jego twórczość. Od 1923 związany ze środowiskiem paryskich artystów z École de Paris, przyjaciel m.in.  E. Zaka i M. Chagalla. Wystawiał swoje obrazy na Salonach Jesiennych, Niezależnych i Tuileries, oraz w wielu galeriach w Paryżu. Częsty gość w kraju; członek grupy Nowa Generacja ze Lwowa i Zrzeszenia Artystów Plastyków Zwornik z Krakowa, uczestniczył w wystawach we Lwowie i w Warszawie. Od 1935 mieszkał w Nowym Jorku, współpracując z tamtejszymi galeriami sztuki i wykładał w Art Students League. Malował akty, kompozycje figuralne, portrety, martwe natury i pejzaże, a po 1940 także obrazy nawiązujące do martyrologii Żydów. Jego malarstwo ulegało stylistycznym metamorfozom. We wczesnym okresie paryskim tworzył w nurcie ekspresjonizmu i fowizmu, zaś po 1945 ograniczał paletę barwną, podkreślał kontury oraz fakturę, a później geometryzację form.