Portrety Katarzyny Kołtan są wynikiem romansu kilku tradycji artystycznych: postmodernizmu, renesansu, gotyku oraz ortodoksyjnego malarstwa religijnego. Twarze kobiet przywołują na myśl wizerunki znane z ikon prawosławnych: są symetryczne, linearne, z wyraźne zaznaczonym nosem oraz łukami brwiowymi, z nieobecnymi, a jednocześnie przenikliwymi oczami. Gest tytułowej Inez nawiązuje do ułożenia palców na znak błogosławieństwa, charakterystycznego dla postaci Chrystusa; również zastosowana przez Kołtan technika wykonania obrazu - tempera na desce - przybliża pracę do warsztatu mistrzów z dawnych wieków.