Warszawa

"Warszawa" - grafika jest dziełem z 0 roku I charakteryzuje się wymiarem 28x20 cm. Autorem jest Edward Dwurnik.

Dzieło zostało wykonane w technice inkografia. Jest to wydruk o wysokiej jakości, znany również jako gliclee lub print. Inkografia drukowana jest na dobrym jakościowo papierze (zwykle certyfikowanym), specjalnym tuszem pigmentowym. Inkografia pozwala również uzyskać odbitki o dużej rozdzielczości, które, odpowiednio przechowywane, mogą przetrwać aż kilka wieków. Printy uznawane są przez instytucje kulturalne i domy aukcyjne za pełnowartościowe dzieła sztuki lub traktowane jako odpowiednie substytuty obiektów wypożyczanych innym placówkom muzealnym i galeriom. Inkografiki stały się również modnym elementem wystroju wnętrz, chętnie umieszczanym przez architektów w przestrzeniach domowych i biurowych. Artystami posługującymi się tą techniką są Janusz Kulikowski i Rafał Olbiński.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu figuratywne. Sztuką figuratywną jest przede wszystkim realizm, stanowiący dokładnie odzwierciedlenie wizualnych form otaczającej nas rzeczywistości.

Tematyka pracy to architektura, która przedstawia zazwyczaj budynki i trójwymiarowe obiekty. Jest jednym z ulubionych motywów malarzy holenderskich, włoskich i francuskich w XVII i XVIII wieku. Dzięki zachowanym pracom z tamtego okresu, jestesmy w stanie rekonstruować wygląd miast i poznawać sposób funkcjonowania społeczeństw.

Autor grafiki wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, czarny, szary. Kolor biały jest wskazany zwłaszcza dla tych miłośników sztuki, którzy cenią sobie minimalizm. Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni. Dzieła w odcieniach szarości stanowią znakomity wybór dla tych, którym zależy na równomiernym rozłożeniu akcentów wizualnych w przestrzeni mieszkalnej czy biurowej.

Klimat grafiki opisać mozna jako spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej.