Herbarium, 2014

Herbarium

"Herbarium" - grafika jest dziełem z 2014 roku I charakteryzuje się wymiarem 40x60 cm. Autorem jest Joanna Klepadło.

Dzieło zostało wykonane w technice akwatinta. Jest to technika graficzna wklęsła, pokrewna akwaforcie. Jej początki sięgają XVII weku, ale rozpowszechniła się w kolejnym stuleciu dzięki eksperymentom Jean-Baptiste Le Prince’a. W owym czasie służyła głównie do powielania obrazów i rysunków na całym świecie, dziś za jej pomocą tworzy się artystyczne, samodzielne kompozycje. Akwatinta powstaje poprzez wielokrotne trawienie kwasem azotowym wybranych płaszczyzn na metalowej płycie; odpowiedni walor uzyskuje się poprzez zróżnicowaną głębokość miejsc wytrawianych. Efekt zbliżony jest do obrazu namalowanego przy pomocy pędzla, dlatego często akwatintę uzupełnia się o akwafortę, która wyznacza linie kompozycji. Najbardziej znanym przykładem wykorzystania tej techniki w twórczości artystycznej jest cykl „Okropności wojny” autorstwa Francisco Goi, który połączył z akwafortą, miedziorytem oraz suchą igłą.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Papier to jeden z najpopularniejszych mediów wykorzystywanych w warsztacie artystycznym, pozwalający na uzyskanie zróżnicowanych efektów, w zależności od faktury i materiału. Papier o gramaturze 200 g/m2, przeznaczony do malowania na nim farbami akwarelowymi, temperami, gwaszem czy tuszem, powinien mieć zwartą strukturę, odporną na wykonywanie korekt. Istotna też jest jego chłonność, bowiem nie powinien on falować i marszczyć się pod wpływem mokrych farb. Artyści często wybierają papier bezkwasowy, który można przechowywać przez długie lata oraz który cechuje się odpornością na działanie promieni słonecznych. Innym rodzajem papieru jest papier o gramaturze 90 g/m2, przeznaczony do wykonywania szkiców kredkami, pastelami, ołówkiem, węglem, sangwiną czy sepią. Wyróżnia się ziarnistą fakturą, gwarantującą odpowiednią przyczepność pigmentów. Techniki artystyczne wykorzystujące papier jako medium są znane od antyku. W czasach średniowiecza, na szlachetnym, grubym papierze powstawały miniatury zawarte w księgach; tworzono na szkice przygotowawcze oraz pierwsze rysunki architektoniczne. Z czasów renesansu zachowały szkicowniki Leonarda da Vinci czy Michała Anioła, papier stanowił podstawowe narzędzie pomocnicze przy tworzeniu fresków. Ogromną popularność zyskał od XVI wieku, kiedy w powszechnym obiegu znalazły się grafiki. Obecnie prace na papierze są cenione przez kolekcjonerów, zaś w domach aukcyjnych rysunki i ryciny na papierze grupowane są w osobnych katalogach.

Artysta wykonał grafikę w stylu inne.

Tematyka pracy to kwiaty. Kwiaty były jednym z ulubionych tematów twórców holenderskich w XVII wieku oraz impresjonistów z powodu ich bogatwa kolorystycznego. Jako motyw dekoracyjny pojawiały się m. In. W sztuce secesji.

Autor grafiki wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor brązowy. Kolor brązowy ma duży potencjał związany z wystrojem wnętrz, ponieważ nadaje przestrzeni naturalnego charakteru.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako niepokój. Atmosferę niepokoju kreują tematy psychodeliczne, osadzone w ciemnej kolorystyce. Dobitnym przykładem niepokojących obrazów są surrealistyczne kompozycje Zdzisława Beksińskiego.