b.t., 2021

b.t.

Grafika o tytule "b. T. " to praca z 2021 roku o wymiarach 55x75 cm. Jej autorem jest Marta Kołodziejska.

Praca wykonana została w technikach: monotypia, grafika. Jest to jedna z technik graficznych, charakteryzująca się możliwością uzyskania tylko jednej odbitki. Tworzenie monotypii polega na pokryciu farbą metalowej lub szklanej matrycy, a następnie odbiciu jej na kartce papieru za pomocą wałka, kostki czy tamponu. Istnieją różne warianty monotypii, z których najbardziej popularna jest odmiana olejna oraz graficzna. Pierwsza polega na kilkakrotnym pokrywaniu płyty farbą, zaś druga na stworzeniu rysunku na odwrocie kartki, przyłożonej do rozprowadzonej na matrycy farby. Stworzenie odbitki monotypicznej jest trudnym zadaniem, wymagającym czasem wielu prób uzyskania pożądanego efektu. Nie wiadomo, kto był pomysłodawcą tej techniki graficznej; być może był nim włoski grafik Giovanni Benedetto Castiglione w latach 40-tych XVII wieku. Polskimi artystami, którzy posługiwali się tą techniką są Zdzisław Beksiński, Maria Jarema, Andrzej Wróblewski oraz Jerzy Tchórzewski.

Podłożem tej pracy jest papier akwarelowy.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli figuratywne, ekspresjonizm. Figuratywizm był dominującym typem kompozycji od starożytności aż do wieku dziewiętnastego, kiedy zaczęły pojawiać się nowe artystyczne tendencje zmierzające do coraz większej subiektywizacji wizji artystycznej na płótnie i w rzeźbie. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.

Przewodni temat pracy to człowiek. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: szary, czarny, fioletowy. Ulubioną barwą artystów związanych z minimal art oraz sztuką konceptualną był kolor szary. Jest to barwa neutralna, dlatego nie odwracała uwagi od istotnych aspektów moderny: materiału, z którego wykonywano dzieło oraz zapisu procesu twórczego. W pracach impresjonistów nigdy nie spotakmy kolory czarnego. Stał się on natomiast dobitnym akcentem w sztuce współczesnej, stawiającej na minimalizm. Fiolet to dobre rozwiązanie dla tych, którzy nie chcą zdominować przestrzeni czerwienią, a jednocześnie nie godzą się na stonowany kolor w swoim wnętrzu.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako melancholia, pasja, spokój. Melancholia, która była szczególnie popularna w malarstwie końca XIX wieku, kiedy nasiliły się tendencje dekadenckie oraz katastroficzne. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku.