Bielsko-Biała, ul. Z. Krasińskiego 26, 2023

Grafika wykonana w technice linorytu na podstawie ornamentów z miasta Bielsko-Biała. Praca przedstawia fragmenty detali architektury miasta, jego ornamenty okresu Secesji. Odbitka drukowana ręcznie na papierze Fabriano Gamma Accademia. Każda odbitka może w nieznacznym stopniu różnić się od pozostałych ze względu na ręczną technologię druku. Całość oprawiona w passe-partout w formacie 50x40 cm, sprzedawana bez ramy. Tytuł pracy to zarazem adres miejsca gdzie możemy na żywo odnaleźć dany secesyjny ornament. Z przodu znajduje się odręczny podpis ołówkiem wraz z sygnaturą: " 2023/ O.E. , Linoryt, "Bielsko-Biała, ul. Z. Krasińskiego 26 ", Patrycja Godula ". Praca powstała w ramach stypendium miasta Bielska-Białej i jest fragmentem cyklu składającego się z 6 prac. Dostępne są także pocztówki z miniaturą pracy.

Grafika o tytule "Bielsko-Biała, ul. Z. Krasińskiego 26" to praca z 2023 roku o wymiarach 50x40 cm. Jej autorem jest Patrycja Godula.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę linoryt. Jest to technika graficzna wypukła, polegająca na wycinaniu kompozycji w linoleum przy pomocy odpowiednich narzędzi rytowniczych (m. In. Noża i dłuta). Tak jak w drzeworycie langowym, żłobienia można wykonywać w różnych kierunkach. Linoleum to z kolei materiał powstały z masy z włókna i oleju lnianego, mączki drzewnej, kalafonii oraz pigmentu, umieszczonej na tkaninie z juty. Wynalazcą linoleum jest Frederick Walton, zaś produkcja tego materiału na masową skalę rozpoczęła się w połowie XIX wieku. Odpowiednio wyżłobione linoleum, stanowiące matrycę, zostaje pokryte farbą i odbite na papierze przy pomocy prasy ręcznej albo kostki introligatorskiej. W Polsce twórcami linorytów są Henryk Płóciennik czy Marek Mosiński.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Artysta wykonał grafikę w stylu figuratywne. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Przewodni temat pracy to architektura, która pozwala przenieść trójwymiarowe obiekty na dwuwymiarowe podłoże malarskie. Stanowiła ona jeden z ulubionych motywów malarskich artystów holenderskich, włoskich i francuskich w XVII i XVIII wieku, dzięki którym dziś możemy zrekonstruować wygląd oraz sposób funkcjonowania dawnych siedzib ludzkich.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor czarny. Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni.

Nastroj pracy charakteryzuje melancholia. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci.