Erzulie Dantor, 2021

Obraz o tytule "Erzulie Dantor" to praca z 2021 roku o wymiarach 50x70 cm. Jej autorem jest Borys Fiodorowicz.

Dzieło zostało wykonane w technikach: akryl, metal, szkło. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik. Jest to materiał charakteryzujący się występowaniem wiązań metalicznych. Charakteryzuje się połyskiem, nieprzezroczystością, plastycznością, przewodnictwem ciepła i energii elektrycznej, łatwością obróbki. Metale wykorzystuje się w wielu gałęziach produkcji przemysłowej, w tym przemysłu spożywczego, papierowego, rolniczego, maszynowego, metalurgicznego. Jest również materiałem artystycznym, który wykorzystuje się do odlewu rzeźb. Artystami tworzącymi rzeźby metalowe byli Igor Mitoraj i Xawery Dunikowski, obecnie zaś materiał ten wykorzystuje Tomasz Górnicki. Jest to materiał, którego głównym składnikiem jest tlenek krzemu. Szkło otrzymuje się, topiąc ze sobą piasek kwarcowy, węglan wapnia i węglanu sodu w wysokiej temperaturze. Biorąc pod uwagę skład chemiczny, możemy wyróżnić szkło potasowe, sodowe, kwarcowe czy borowo-krzemowe; każdy rodzaj szkła ma określone właściwości i wynikające z nich zastosowanie. W sztuce, szkło odegrało ogromną rolę w produkcji szklanych wyrobów rzemiosła artystycznego, witraży oraz malarstwa na szkle.

Podłożem tej pracy jest deska. Jest do element w formie płaskiego prostopadłościanu, wykonanego z drewna dowolnego gatunku. Posiada szerokie zastosowanie, obejmujące budownictwo, meblarstwo, architekturę wnętrz bądź malarstwo. Aż do końca XVI wieku, deski drewniane były dominującym podłożem artystycznym, kiedy zaczęły być stopniowo wypierane przez płótno. W sztuce prawosławnej, są medium wykorzystywanym do tworzenia ikon: odpowiednio sezonowana, przygotowana deska staje się dobrego stanu ikony.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: ekspresjonizm, figuratywne. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Przewodni temat pracy to człowiek. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor złoty, który kojarzy się zarówno z blichtrem, przepychem, jak również z elegancją i wytwornością. W zależności od ilości złota na obrazie i rzeźbie, wprowadza grę z naturalnym światłem padającym na pracę.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej.