3wymiar Picassa 004 (1/10), 2010

Rysunek wykonany ołówkiem na papierze. Na wizualizacji z oprawą 60/85 cm.
Sprzedaję w oprawie zapewniającej bezpieczeństwo transportu oraz możliwość przymiarki w miejscu ekspozycji. Z czasem nabywca może wymienić oprwę na dopasowaną do własnego gustu i wnętrza.

"3wymiar Picassa 004 (1/10)" - obraz jest dziełem z 2010 roku I charakteryzuje się wymiarem 60x85 cm. Autorem jest Dariusz Walczak.

Praca wykonana została w technice ołówek. Jest to najpopularniejsze i narzędzie artystyczne, którego nazwa pochodzi od ołowiu, a więc materiału, z którego tworzono je w średniowieczu; dopiero w czasach renesansu ołów został zastąpiony przez grafit w oprawie drewnianej. Współczesne ołówki posiadają oznaczenia zgodne z Polską Normą Urzędową: B (black), H (hard), F (firm). Zależnie od rodzajów ołówka, artysta może uzyskać różne rodzaje linii. Ta artystyczna technika wykorzystywana była już w antyku, zaś najsłynniejszym twórcą rysunków wykonywanych ołówkiem był Albrecht Dürer. Dużą zaletą ołówka jest możliwość uzyskania niezwykle precyzyjnego, szczegółowego rysunku, który dodatkowo można cieniować. Cieniowanie pozwala na uzyskanie efektów światłocieniowych oraz wrażenia głębi oraz wypukłości. Ołówek jest jedną z ulubionych technik artystów tworzących w stylu hiperrealizmu; w pracowniach artystów zajmuje ważne miejsce ze względu na fakt wykorzystania go do tworzenia szkiców przygotowawczych.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Artysta wykonał obraz w stylach: figuratywne, inne, minimalizm, realizm. Figuratywizm był dominującym typem kompozycji od starożytności aż do wieku dziewiętnastego, kiedy zaczęły pojawiać się nowe artystyczne tendencje zmierzające do coraz większej subiektywizacji wizji artystycznej na płótnie i w rzeźbie. Minimalistycznymi obrazami są prace Marka Rothko, Kazimierza Malewicza oraz konceptualne kompozycje Zbigniewa Dłubaka i Romana Opałki. Realizm to kierunek zakładający jak najwierniejsze odzwierciedlenie rzeczywistości widzialnej, wiernie podążający za grecką zasadą mimesis (naśladownictwa natury).

Przewodnie tematy pracy to: człowiek, geometria, portret, inne. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe. Największe znaczenie geometria zyskała na początku XX wieku w neoplastycznych eksperymentach Pieta Mondriana, później zaś wyznaczyła rezerwuar form, którymi posługiwali się kubiści. Portrety są z jednej strony cennym źródłem historycznym, z drugiej zaś mogą dotyczyć krytycznego spojrzenia na kwestie społeczne i polityczne. W sztuce współczesnej skupiają się one na tym drugim zagadnieniu, choć nadal mogą występować w kokntekście czysto estetycznym.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, szary, czarny, inne. Biały, który jest stosowany w malarstwie między innymi w celu wizualnego zmiękczenia kompozycji oraz nadania jej subtelnego charakteru. Ulubioną barwą artystów związanych z minimal art oraz sztuką konceptualną był kolor szary. Jest to barwa neutralna, dlatego nie odwracała uwagi od istotnych aspektów moderny: materiału, z którego wykonywano dzieło oraz zapisu procesu twórczego. Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni.

Klimat obrazu opisać mozna jako: melancholia, spokój, inne. Dzieła sztuki o zgaszonych barwach, przedstawiające jesienne krajobrazy bądź postacie ludzkie pogrążone w zadumie wywołują melancholię. Spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej.