Spektakl w Teatrze Variete z cyklu Mistrz i Małgorzata, 2012

Ilustracja do książki "Mistrz i Małgorzata" Michaiła Bułhakowa.  

Sygnowany w lewym dolnym rogu: Iwan Kulik 2012

Obraz o tytule "Spektakl w Teatrze Variete z cyklu Mistrz i Małgorzata" to praca z 2012 roku o wymiarach 70x100 cm. Jej autorem jest Iwan Kulik.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę gwasz. Jest to technika polegająca na tworzeniu głównie szkiców przygotowawczych i rysunków na papierze farbą wodną, w której składzie znajdziemy biel ołowianą lub cynkową bądź też kredę oraz gumę arabską, a więc spoiwo. Opisywana w XVI wieku przez teoretyka sztuki i artystę Giorgio Vasariego, choć jej historia sięga średniowiecza. Gwasz popularny był w XVII i XVIII wieku. Dawał nieprzezroczystą linię i często występował z innymi technikami malarskimi. Gwaszem posługiwali się Nikifor, Leon Wyczółkowski, Henri Matisse i Edward Burne-Jones.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Artysta wykonał obraz w stylach: ekspresjonizm, figuratywne. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu. Sztuką figuratywną jest przede wszystkim realizm, stanowiący dokładnie odzwierciedlenie wizualnych form otaczającej nas rzeczywistości.

Tematem tej pracy jest człowiek. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: niebieski, pomarańczowy, wielokolorowy, żółty. Niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć. Barwa pomarańczowa pozwoli nam ożywić dom i miejsce pracyMieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji. Dzięki żółtej barwie praca subtelnie rozjaśni Wasze wnętrza bez drastycznej zmiany w kolorystyce całej przestrzeni.

Nastroj pracy charakteryzuje żywiołowość. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach.