Dworek zimą,latem-dyptyk, 2011

Stary,zabytkowy dworek,pokazany o dwóch porach roku.

Tło - szlagmetal.

Oprawiony w ramę ze starego kredensu.

"Dworek zimą,latem-dyptyk" to obraz o wymiarach 105x57 cm z 2011 roku. Autorem pracy jest Jan Bembenista.

Dzieło zostało wykonane w technikach: olej, szlagmetal. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez. Jest to metal będący alternatywą dla drogiego i kłopotliwego złota płatkowego: efekt wizualny jest zbliżony do efektów osiąganych przez złoto, jednak płatki szlagmetalowe są grubsze i wykonane ze stopów mosiądzu. Szlagmetalem można pokrywać dowolną powierzchnię: drewno, płótno, metal czy szkło. Grubość płatków szlagmetalowych jest zaletą z punktu widzenia warsztatowego, ponieważ daje większe możliwości kontrolowania wykonywanej pracy.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płyta.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu realizm. Realizm to kierunek zakładający jak najwierniejsze odzwierciedlenie rzeczywistości widzialnej, wiernie podążający za grecką zasadą mimesis (naśladownictwa natury).

Tematem tej pracy jest architektura. Architektura ukazuje zwykle krajobraz miejski, skupiając się na malarskim odzwierciedleniu tektoniki budynków.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory zielony, niebieski, szary. Zielony, który doskonale sprawdza się we wnętrzach jasnych. Zaskakująco estetyczny efekt można osiągnąć również poprzez zestawienie tej barwy z błękitami. Niebieski, który nadaje onirycznego charakteru dziełom sztuki, co tłumaczy częste jego występowanie w pracach surrealistów, np. U Salvadora Dali i Rene Magritte’a. Dzieła w odcieniach szarości stanowią znakomity wybór dla tych, którym zależy na równomiernym rozłożeniu akcentów wizualnych w przestrzeni mieszkalnej czy biurowej.

Klimat obrazu opisać mozna jako spokój. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku.