Moja afrykańska przygoda, 2024

W tym śnie Afryka to przygoda, nieprzewidywalna, szalona, jak samo życie. Przygoda, w której świat staje się rzeczywisty, gdy zaczynamy o nim marzyć, gdy śni nam się co noc. Zbyt piękny, by nie zaistnieć.
 
Ten obraz to eksplozja kolorów i emocji. Z jego centrum wyłania się błękitna twarz kobiety, której spokojne rysy kontrastują z tętniącym życiem tłem. Otaczające jej głowę czerwono-pomarańczowe wzory przypominają płomienie, które poruszają się w szalonym tańcu. Kompozycja jest dynamiczna, z wibrującym przechodzeniem kolorów i organicznych kształtów. Atmosfera, która emanuje z dzieła, jest niczym magiczna mieszanka spokoju i energii, jakby oglądać zachód słońca z nutą szaleństwa. 

Artysta zastosował technikę akrylową, mieszając intensywne kolory i płynne przejścia, które dają wrażenie niemal trójwymiarowej głębi. Sprawia to, że obraz wydaje się żyć własnym życiem. 

Styl jest śmiały i odważny, choć surrealistyczny. Obraz inspiruje do refleksji nad wewnętrzną harmonią w chaosie świata. 

Obraz o tytule "Moja afrykańska przygoda" to praca z 2024 roku o wymiarach 70x90 cm. Jej autorem jest Jolanta Kitowska.

Dzieło zostało wykonane w technikach: akryl, olej. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Artysta wykonał obraz w stylu surrealizm. Najwybitniejszymi przedstawicielami tego nurtu są Salvador Dali, Max Ernst, René Magritte, Joan Miró, Tristan Tzara oraz Meret Oppenheim.

Przewodnie tematy pracy to: fantastyka, portret. Fanstatyka pojawia się w sztuce całego świata, będąc odpowiedzią na ludzką potrzebę tworzenia wyimaginowanych światów i sytuacji, działających zgodnie z prawem logiki stworzonych w wyobraźni ich twórców. Portret jest najpopularniejszą formą upamiętnienia wizerunku już od czasu antyku. Zarówno w rzeźbie, fotografii jak i w malarstwie czy rysunku. Jako samodzielna forma pojawił się w okresie quattrocenta we Włoszech.

"Moja afrykańska przygoda" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: czerwony, pomarańczowy, niebieski. Kolor czerowny należy wprowadzać do przestrzeni wymagających dynamicznego motywu wizualnego. Barwa pomarańczowa pozwoli nam ożywić dom i miejsce pracyKolor niebieski uspokaja i odpręża, dlatego zastanówmy się nad umieszczeniem błękitnego dzieła sztuki w naszej sypialni.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako żywiołowość. Sztuka pełna żywiołowości powinna znaleźć się w przestrzeni biurowej, ponieważ pozytywnie wpływa na kreatywność pracowników oraz dodaje energii.