Z cyklu MAGICZNY LAS, 2024

Z cyklu Magiczny Las to obraz, który zaprasza widza do świata tajemniczości i magii. Las, uchwycony w zielonych odcieniach przechodzących w delikatne żółcie i brązy, przywołuje początek jesieni, kiedy natura dopiero zaczyna się zmieniać, ale wciąż zachowuje wiele letniej witalności. Liście i gałęzie są przedstawione w sposób abstrakcyjny, co dodaje scenie elementu magii i marzycielskiego charakteru. Pawie, z ich żywą i bogatą szatą, symbolizują piękno, elegancję i nieśmiertelność, co czyni je idealnym odzwierciedleniem wytrwałości i przepychu natury. Para pawi, ustawiona obok siebie, oddaje harmonię, lojalność oraz tajemniczość więzi. Ich obecność w obrazie dodaje aurę mistycyzmu, jakby były strażnikami lasu, witającymi widza w świecie subtelnego, naturalnego cudownictwa. Kontrast między bogatymi, kolorowymi ptakami a miękkimi, blaknącymi zieleniami i żółciami lasu sugeruje harmonijne połączenie cykli natury — wzrostu, przemiany i piękna. Z cyklu Magiczny Las to hołd dla spokojnego piękna natury, uchwycający delikatną równowagę między żywiołową energią pawi a cichą transformacją jesiennego lasu. To ponadczasowy moment zawieszony między porami roku, zapraszający do zatrzymania się i docenienia magii otaczającego nas świata.

"Z cyklu MAGICZNY LAS" - obraz jest dziełem z 2024 roku I charakteryzuje się wymiarem 70x50 cm. Autorem jest Khrystyna Hladka.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akryl. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli figuratywne, realizm. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki. Realizm to kierunek zakładający jak najwierniejsze odzwierciedlenie rzeczywistości widzialnej, wiernie podążający za grecką zasadą mimesis (naśladownictwa natury).

Przewodnie tematy pracy to: pejzaż, zwierzę. Pejzaż o znaczeniu symbolicznym i nastrojowym pojawił się po raz pierwszy u tajemniczego artysty włoskiego renesansu zwanym Giogrione, w XIX wieku był chętnie podejmowany przez impresjonistów, a później postimpresjonistów i fowistów. Jest to jeden z najchętniej podejmowanych wątków w sztukach plastycznych, ukazujących przedstawicieli królestwa zwierząt w różnych konwencjach i stylach.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory brązowy, zielony, niebieski, wielokolorowy. Jeżeli poszukujemy dzieła sztuki, które wizualnie dopasuje się do jasnego, kremowego wnętrza, barwa brązowa z pewnością okaże się strzałem w dziesiątkę. W zestawieniu z ziemistymi odcieniami, kolor zielony wywoła efekt rajskiego ogrodu nawet w zamkniętym pomieszczeniu. Niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.