Czerwony nr 51, 2025

Obraz o wymiarach 110 × 120 cm przedstawia sylwetkę w czerwonym garniturze, otoczoną wieloma parami rąk rozchodzących się w różnych kierunkach. Jedna z dłoni zakrywa twarz postaci, podkreślając jej anonimowość i wyobcowanie. Ukrycie rysów jest charakterystycznym motywem w serii Nieobecni, w której artysta eksploruje temat tożsamości, dehumanizacji i społecznego zagubienia.

Praca wpisuje się w nurt sztuki ekspresyjnej, korzystając z mocnych kontrastów i uproszczonej, niemal graficznej formy. Intensywność barw oraz multiplikacja gestów budują atmosferę przytłoczenia, alienacji lub kryzysu tożsamości. Obraz skłania do refleksji nad współczesnym społeczeństwem, w którym jednostka zmaga się z presją otoczenia i własnymi ograniczeniami.

"Czerwony nr 51" to obraz o wymiarach 110x120 cm z 2025 roku. Autorem pracy jest Marcin Lenczowski.

Praca wykonana została w technice akryl. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: figuratywne, minimalizm. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki. Jako minimalizm określa się kompozycje malarskie ograniczające rezerwuar środków artystycznych na rzecz prostych, schematycznych kompozycji oraz skromnej gamy kolorystycznej.

Przewodni temat pracy to człowiek. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

"Czerwony nr 51" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje czerwony. Kolor czerowny należy wprowadzać do przestrzeni wymagających dynamicznego motywu wizualnego.

Klimat obrazu opisać mozna jako: niepokój, żywiołowość, inne. Niepokój jest osiągana przez dzieła sztuki oddziałujące na świadomość poprzez lęki pierwotne, np. Kompozycje ukazujące trudną do zidentyfikowania postać, stworzenia bez twarzy, ciemne kolory. Prace o dynamicznych kompozycjach, poruszające wątki związane ze skrajnymi stanami emocjonalnymi tworzą atmosferę żywiołowości.