wesoła dama z kotem, 2024

Obraz namalowany olejami na płycie 21/29 cm, sygnowany z przodu. Jest to moja autorska kompozycja. Świetnie może być eksponowany w nowoczesnych wnętrzach o stonowanej kolorystyce. Swoimi barwami może rozjaśnić takie wnętrza, w oświetleniu dziennym, jak i sztucznym. Idealny na prezent

Obraz ukazuje postać kobiety o jaskrawych kolorach, ubrana w turkusowy płaszcz, czerwony kapelusz z piórem i fikuśne buty na obcasie. Obok niej dumnie kroczy uroczy kot w pomarańczowe paski, wyglądający jak radosna chmurka. Artysta zastosował technikę impasto, co dodaje kompozycji wyrazistości i faktury. Pociągnięcia pędzla są grube, niemalże można je poczuć pod palcami. Tło w pastelowych odcieniach różu i niebieskiego delikatnie kontrastuje z wyrazistymi liniami postaci, podkreślając figlarność i humor całej sceny.

Atmosfera obrazu jest beztroska i lekka, trochę jak psotny sen. Wygląda to tak, jakby kobieta i jej kot wybierali się na szalony spacer po mieście, nie przejmując się tym, co pomyślą inni. Styl ma coś z kreskówkowej prostoty i przesadzonej ekspresji. Widząc ten obraz, można się uśmiechnąć i poczuć przypływ dziecięcej radości. Look, mamo, jaki śmieszny kotek! 

Emocje wywołane tą pracą są ciepłe i przyjemne, przypominają chwile beztroskiej zabawy. Czasem życie jest jak ten obraz – pełne kolorów i z odrobiną szaleństwa. Patrząc na niego, można poczuć, że być może wszystkie nasze problemy są jedynie tymczasowe, a chwile radości są tuż za rogiem. Obraz zdaje się mówić Enjoy, podkreślając ważność chwytania drobnych, codziennych przyjemności.

Edycja limitowana
Zapraszam do mojej galerii

"wesoła dama z kotem" to obraz o wymiarach 21x29 cm z 2024 roku. Autorem pracy jest Marlena Kuć.

Praca wykonana została w technice olej. Jest to medium składające się z barwnego pigmentu oraz oleju lnianego, charakteryzujące się długim czasem schnięcia, wyrazistymi kolorami oraz świetlistą powierzchnią. Istnieje wiele sposobów nakładania farby olejnej na podobrazie: można robić to impastowo, a więc grubymi warstwami czy też laserunkowo, wydobywając konkretny ton niższych warstw obrazu. Pierwszym sposobem posługiwali się w swojej twórczości Rogier van der Weyden i Jan Vermeer; technika alla prima była z kolei charakterystyczna dla Petera Paul Rubensa czy Antonego van Dycka, którzy przed przystąpieniem do malowania jedynie zaznaczali schemat kompozycji pędzlem na płótnie. Farby olejne były dominującą techniką artystyczną do połowy XX wieku, kiedy na rynku pojawiły się farby akrylowe – szybkoschnące i łatwe w użytkowaniu.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płyta.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli ekspresjonizm, pop-art. Ekspresjonizm to kierunek w sztuce, który pojawił się w końcu XIX wieku w Europie, który charakteryzują mocne, przerysowane kompozycje, twarde linie, zniekształcenie świata przedstawionego, zaburzenie proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie kolorów nietypowych dla rzeczywistości. Ważnymi postaciami dla rozwoju pop-artu byli członkowie brytyjskiej Independent Group, przede wszystkim Richard Hamilton, oraz amerykańscy artyści tacy jak Roy Lichtenstein, Robert Rauschenberg, Andy Warhol.

Tematem tej pracy są człowiek, portret, zwierzę. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych. Portret jest najpopularniejszą formą upamiętnienia wizerunku już od czasu antyku. Zarówno w rzeźbie, fotografii jak i w malarstwie czy rysunku. Jako samodzielna forma pojawił się w okresie quattrocenta we Włoszech. Jest to temat lubiany zarówno przez twórców, jak i odbiorców dzieła: pierwsze wizerunki zwierząt możemy oglądać na ścianach jaskiń, gdzie prehistoryczni myśliwi umieszczali wizerunki stworzeń w celach rytualnych.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory zielony, szary. Zielony, który przywołuje na myśl naturę, działa uspokajająco i wprowadza beztroską atmosferę. Z drugiej strony wibrujące odcienie zieleni pomagają zwiększyć naszą kreatywność. Szarość warto wprowadzić do wnętrza minimalistycznego, dzięki czemu zyska ono jeszcze więcej nienachalnej elegancji.

Klimat obrazu opisać mozna jako: radość, żywiołowość. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.