DAR, 2024

Obraz namalowany na płycie drewnianej, pokrytej masą gipsową. Technika mieszana - węgiel, aerograf, akryl. Artysta przedstawił dłonie trzymające dmuchawca. Dłonie te ułożone są blisko siebie, lekko zwinięte na kształt łódki, wyraźnie przedstawiając gest dawania. Trzymany dmuchawiec symbolizuje lekką, zwiewną chwilę, którą można odnieść do naszego przelotnego życia. Czy życie jest lekkie? To zależy od nas. Co wysyłamy to dostajemy.
Całość utrzymana w lekkiej, pastelowej kolorystyce, utrwalonej lakierem hydrofobowym i oprawione w delikatną drewnianą ramę w kolorze czarnym.

"DAR" - obraz jest dziełem z 2024 roku I charakteryzuje się wymiarem 60x96 cm. Autorem jest Michał Engelmajer.

Praca wykonana została w technikach: akryl, gwasz, węgiel, inne. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik. Jest to technika polegająca na tworzeniu głównie szkiców przygotowawczych i rysunków na papierze farbą wodną, w której składzie znajdziemy biel ołowianą lub cynkową bądź też kredę oraz gumę arabską, a więc spoiwo. Opisywana w XVI wieku przez teoretyka sztuki i artystę Giorgio Vasariego, choć jej historia sięga średniowiecza. Gwasz popularny był w XVII i XVIII wieku. Dawał nieprzezroczystą linię i często występował z innymi technikami malarskimi. Gwaszem posługiwali się Nikifor, Leon Wyczółkowski, Henri Matisse i Edward Burne-Jones. Jest to technika używana już przez pierwszych artystów prehistorycznych do wykonywania szkiców na ścianach jaskiń. Do tego celu używano węgla drzewnego. Dziś wykorzystuje się wiele rodzajów węgla do artystycznych działań; wśród nich natrafimy na wariant miękki oraz twardy. Rysownicy często wykorzystują specjalny węgiel rysunkowy, powstały poprzez połączenie ze sobą pyłu węglowego, iłu oraz spoiwa oraz sprasowanie ich do twardej postaci. W zależności od siły nacisku rysika oraz gatunku węgla uzyskamy różny stopień intensywności barwy.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu inne.

Tematem tej pracy jest inne.

"DAR" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: beż, czerwony, niebieski. Głównym zadaniem beżu jest ocieplenie pracy oraz wprowadzenie aury naturalizmu i elegancji. Barwa czerwona stanowi najlepszy sposób na ocieplenie wnętrza, w którym przebywamy. Ponadto dynamizuje i ożywia przestrzeń poza dziełem. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”.

Klimat obrazu opisać mozna jako: pasja, radość, inne. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka. Radość, którą wywołują jasne kolory, dekoracyjne linie i motywy takie jak ludzie, natura oraz zwierzęta.