Bez nazwy 1, 2024

Obraz o tytule "Bez nazwy 1" to praca z 2024 roku o wymiarach 100x140 cm. Jej autorem jest Piotr Wolski.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: akryl, spray. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik. Jest to technika, która polega na rozpylaniu farby w aerozolu z wolnej ręki bądź na przyłożonym do ściany szablonie. Szeroko wykorzystywana w nurcie street artu z uwagi na łatwość i szybkość posługiwania się nią. Swoją karierę, tak jak cały wspomniany nurt artystyczny, rozpoczęła na murach i w przestrzeni miejskiej, jednak pojawia się również w malarstwie sztalugowym razem a farbą akrylową. Jednym z najpopularniejszych twórców wykorzystujących metodę sprayu i szablonu jest Banksy, anonimowy autor zaangażowanych politycznie i społecznie dzieł w przestrzeni ulicznej na całym świecie. Innymi artystami, którzy w swojej twórczości wykorzystują farby w aerozolu są tacy przedstawiciele street artu jak Fernando Carlo, Basquiat, Richard „Richie” Mirando oraz Sane Smith.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu figuratywne. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki.

Tematem tej pracy są architektura, człowiek. Architektura ukazuje zwykle krajobraz miejski, skupiając się na malarskim odzwierciedleniu tektoniki budynków. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

"Bez nazwy 1" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: biały, brązowy, czerwony, niebieski, szary, wielokolorowy. Biały, który w zależności od techniki, nadaje kompozycji świetlistości oraz wzmacnia kontrasty światło-cieniowe. Brązowy, który jest barwą ziemistą, naturalną, wykorzystywaną zarówno do zgaszenia kompozycji jak i podkreślenia jej związków z przyrodą. Czerwony, który w zależności od kontekstu, kojarzy się z ogniem, krwią, miłością, strachem, śmiercią. Prawdopodobnie jest to najbardziej wieloznaczna barwa w całej kulturze wizualnej. Błękit może okazać się zbawieniem po stresującym dniuSzary, który jest elegancki i zachowawczy. Pasuje do każdego typu przestrzeni: industrialnej, retro, minimalistycznej czy kolonialnej. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako radość. To pozytywne uczucie tworzy się pod wpływem oglądania kompozycji przedstawiających zabawne lub przyjemne chwile oraz szeroką paletę barwną, w której dominują zielenie, żółcienie, błękity, czerwienie.