"Dzika dziewczynka", 2023

"Dzika Dziewczynka" to praca zannurzona w fantastyce, inspiracji naturą i obszarem magii fauny i flory. Wyraża niewinność i spokój. Pełna gracji przypomina o innym świecie.Wykonana z wysokiej jakości kompozytów, żywic i innych materiałów stanowiących esencję poszukiwań technologicznych artystki. Postać wieńczą rogi jelonka- jeden z licznych "skarbów" ze zbioru rzezbiarki,która będąc blisko natury gromadzi speczyficzne "dary" fauny i flory.

""Dzika dziewczynka"" to rzeźba o wymiarach 33x43 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Agnieszka Mitura-Bagińska.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: technika własna, żywica, inne. W sztuce współczesnej technika własna spotykana jest niezwykle często ze względu na mnogość artystycznych kierunków oraz dominującą w twórczości artystów, już od lat 70-tych, sztukę instalacji. Jest to materiał występujący zarówno w środowisku naturalnym, jak i produkowany syntetycznie. Naturalna żywica stanowi wydzielinę drzew iglastych, będąc opatrunkiem na wszelkie urazy mechaniczne drzewa. Z kolei wśród żywic syntetycznych możemy wymienić m. In. Żywicę epoksydową, alkidową i silikonową, które stanowią jeden ze składników farb akrylowych. Żywicy epoksydowej używa się ponadto do tworzenia obrazów z abstrakcyjnymi plamami, powstałymi poprzez rozlewanie tej substancji na płótnie. Ze względu na dużą gęstość żywicy, niemożliwe jest używanie pędzli malarskich do jej opracowania, a raczej działanie wykorzystujące prawo grawitacji. Żywicę epoksydową wykorzystują również rzeźbiarze do wykonywania odlewów przy pomocy silikonowej formy.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: figuratywne, surrealizm. Sztuką figuratywną jest przede wszystkim realizm, stanowiący dokładnie odzwierciedlenie wizualnych form otaczającej nas rzeczywistości. W latach 20-tych we Francji pod wpływem eksperymentów dadaistycznych oraz psychoanalizy Freuda narodził się Surrealizm, który skupiał się na odkrywaniu zakamarków podświadomości, nawiązywał do rzeczywistości sennej, poszukując w niej logiki nowych światów wewnątrz umysłu ludzkiego.

Przewodnie tematy pracy to: człowiek, fantastyka, portret. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu. Fantastyka, która charakteryzuje się wykorzystaniem motywów sennych, nierealnych oraz baśniowych. Może ona przyjmować formy odnoszące się literackich toposów, wizji futurystycznych czy indywidualnych fantazji autora. Portrety są z jednej strony cennym źródłem historycznym, z drugiej zaś mogą dotyczyć krytycznego spojrzenia na kwestie społeczne i polityczne. W sztuce współczesnej skupiają się one na tym drugim zagadnieniu, choć nadal mogą występować w kokntekście czysto estetycznym.

Autor rzeźby wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory brązowy, zielony, złoty, wielokolorowy, czarny. Kolor brązowy ma duży potencjał związany z wystrojem wnętrz, ponieważ nadaje przestrzeni naturalnego charakteru. Zieleń zbliża nas do natury, dlatego jeśli jesteśmy zmęczeni miejskim krajobrazem, zaprośmy zielone dzieło sztuki do naszego domu. Kolor złoty oznacza sferę niebiańską, władzę oraz luksusWielobarwna kompozycja pozwoli nam wprowadzić do spokojnego wnętrza dynamiczny, szalony element. Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.