Ryba II/14/23 , 2023, 2023

Ryba ceramiczna sygnowana numerem II/14/23 

Ceramika wypalana w temperaturze 1060 st C. 

Malowana farbami podszkliwnymi oraz szkliwiona szkliwem transparentnym.

Postanowiłam odreagować i oderwać się od tego co dzieje się wokół i stworzyłam zupełnie nowa, zupełnie inna od pozostałych kolekcje rzeźb ryb które zdecydowanie odbiegają od tego co tworzyłam dotychczas.

Bazuje na odlewie z masy ceramicznej który nadaje kształt i rozmiar mojej rybie. Następnie przekształcam odlew ręcznie nadając każdej rybie oryginalny i unikatowy charakter. Doklejam elementy dekoracyjne, nakładam różne faktury oraz wycinam wzory. Każda rzeźba jest unikatowa, sygnowana na spodzie numerem.

Do wszystkich moich rzeźb wykonuje szkice i rysunki. Przy tworzeniu tej kolekcji ryb zrezygnowałam z tej części pracy twórczej ponieważ zależy mi na spontanicznym działaniu i uzyskaniu nieoczekiwanych efektów.

"Ryba II/14/23, 2023" to rzeźba o wymiarach 31x24 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Anna Hałat.

Praca wykonana została w technice ceramika. Jest to jedna z najstarszych metod artystycznych w historii ludzkiej cywilizacji, znana już w paleolicie. Polega ona na stworzeniu masy z gliny, kwarcu, kaolinitu, tlenków różnych pierwiastków oraz innych składników w celu ulepienia specyficznego kształtu, który następnie zostaje wypalony w wysokiej temperaturze. W zależności od preferencji artysty, ceramika może być malowana oraz szkliwiona (wymaga to wielokrotnego wypalania w piecu). Specyficznym rodzajem ceramiki o białym kolorze i delikatnej, przezroczystej strukturze była porcelana, której receptura pozostawała tajemnicą w Europie aż do XVIII wieku (w Chinach znana od VII wieku). Innym, mniej szlachetnym rodzajem ceramiki jest fajans, który w swym składzie zawiera nieoczyszczony kaolin. Najpopularniejszym zagłębiem fajansowym w Europie było Delft. Z ceramiki powstają rzeźby, obrazy, zastawy stołowe, naczynia, wazony, świeczniki, kafle piecowe, kafle ścienne, talerze dekoracyjne. Wśród polskich zakładów ceramicznych warto wymienić manufaktury we Włocławku, Bolesławcu, Ćmielowie, Łubanie, Wałbrzychu. W przypadku rzeźby, ceramiczne struktury tworzyli Alina Szapocznikow, Stanisław Sikora, Katarzyna Kozyra oraz Igor Mitoraj.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu figuratywne. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Przewodnie tematy pracy to: morze, zwierzę. Jest to temat obejmujący swym zasięgiem zarówno egzotyczne plaże Ameryki Południowej, jak i sentymentalne widoki zimnego wybrzeża Skandynawii. Od początku dziejów sztuki pojawiały się one we każdej jej postaci: jako drugoplanowi bohaterowie scen dworskich, a nawet na samodzielnych portretach. Zwierzęta występują jako dekoracyjny motyw na obrazie bądź w krytycznym, zaangażowanym kontekście, jak to miało miejsce np. W twórczości Katarzyny Kozyry.

Autor rzeźby wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor wielokolorowy. Mieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako radość, którą wywołują jasne kolory, dekoracyjne linie i motywy takie jak ludzie, natura oraz zwierzęta.