Bliżniacy, 2021

Bliżniacy-jeden bardziej podobny do drugiego. 

"Bliżniacy" to rzeźba o wymiarach 54x55 cm z 2021 roku. Autorem pracy jest Iga Bobrowicz.

Dzieło zostało wykonane w technikach: drewno, kamień, żywica. Żywica to naturalny plaster produkowany przez komórki wydzielnicze drzew do zakrywania ich ran powstałych na skutek mechanicznych uszkodzeń. Możemy również wyróżnić żywice syntetyczne, produkowane w celu wytworzenia przez nich nietopliwych i nierozpuszczalnych materiałów. Rodzajem żywicy syntetycznej jest żywica epoksydowa, wykorzystywana w sztuce jako materiał malarski. Pozwala ona na uzyskanie barwnych kompozycji, poprzez rozlewanie tej substancji na płasko położonym płótnie (żywica bowiem ściekłaby ku dołowi na sztaludze w czasie procesu twórczego). Ze względu na gęstość i lepkość materiału, do rozprowadzania żywicy nie używa się typowych narzędzi malarskich, takich jak pędzle. Żywicę epoksydową wykorzystuje się również do odlewów rzeźbiarskich przy pomocy formy silikonowej. Dzięki swoim właściwościom, żywica pozwala na odtworzenie nawet najdrobniejszych szczegółów zawartej w formie odlewniczej. Żywica syntetyczna, takie jak wspomniana wyżej epoksydowa czy alkidowa i silikonowa, stanowią ważny składnik farb akrylowych, będąc spoiwem malarskim.

Artysta wykonał rzeźbę w stylach: abstrakcja, ekspresjonizm, minimalizm. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego. Ekspresjonizm to kierunek w sztuce, który pojawił się w końcu XIX wieku w Europie, który charakteryzują mocne, przerysowane kompozycje, twarde linie, zniekształcenie świata przedstawionego, zaburzenie proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie kolorów nietypowych dla rzeczywistości. Eksperymenty minimalistyczne bywają określane jako protoinstalacje ze względu na fakt, iż proponowały nowe podejście do związku przedmiotu z przestrzenią dzieła, stając się jej nierozerwalną częścią.

Tematem tej pracy są abstrakcja, człowiek, martwa natura. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych. Martwa natura, która pojawiła się w sztuce już w starożytności. Mistrzami martwej natury byli holenderscy malarze XVII wieku, malujący ją w niezliczonych egzemplarzach. Martwe natury chętnie kupowane były przez mieszczaństwo z Haarlemu oraz Delft, w XVII wieku zostały docenione przez kolekcjonerów „stylu holenderskiego”, w tym króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Autor rzeźby wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor wielokolorowy. Prace o mieszanej kolorystyce są najlepszym sposobem na wprowadzenie szalonego akcentu do białych, minimalistycznych przestrzeni mieszkalnych i biurowych.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, pasja, radość, spokój, żywiołowość. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka. To pozytywne uczucie tworzy się pod wpływem oglądania kompozycji przedstawiających zabawne lub przyjemne chwile oraz szeroką paletę barwną, w której dominują zielenie, żółcienie, błękity, czerwienie. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.