ULA, 1990

Szkło sodowe,bezbarwne,wolnoformowane z niebieskimi aplikacjami.

"ULA" to rzeźba o wymiarach 15. 3x16. 5 cm z 1990 roku. Autorem pracy jest Jan Siedlecki.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę szkło. Jest to materiał, który otrzymuje się poprzez topienie piasku kwarcowego, węglanu wapnia i węglanu sodu w temperaturze około 1500 stopni Celsjusza. Głównym składnikiem szkła jest tlenek krzemu. Pod względem składu chemicznego, wyróżniamy szkło sodowe, potasowe, kwarcowe, borowo-krzemowe; w zależności od rodzaju, zmienia się również zastosowanie szkła. W przypadku sztuki, szkło stosowano do wyrobu obiektów rzemiosła artystycznego (naczynia, figurki, lustra), witraży oraz w przypadku malarstwa na szkle (do tego ostatniego używano głównie farb olejnych lub temperowych).

Artysta wykonał rzeźbę w stylu minimalizm. Eksperymenty minimalistyczne bywają określane jako protoinstalacje ze względu na fakt, iż proponowały nowe podejście do związku przedmiotu z przestrzenią dzieła, stając się jej nierozerwalną częścią.

Tematem tej pracy jest kwiaty. Kwiaty były jednym z ulubionych tematów twórców holenderskich w XVII wieku oraz impresjonistów z powodu ich bogatwa kolorystycznego. Jako motyw dekoracyjny pojawiały się m. In. W sztuce secesji.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: niebieski, inne. Niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.