Nieskończone inspiracje | 92. Aukcja Nowej Sztuki w Art in House

Julia Maciejewska, 3 października 2024

Trendów w dzisiejszej sztuce jest bardzo wiele, są one w stałej ewolucji, rozszerzają się, zmieniają lub kompletnie zanikają. To dzięki nieskończonej pomysłowości i dociekliwości artystów możemy wciąż raczyć się efektami ich twórczej, eksplorującej pracy, co szczególnie widać na aukcjach sztuki. Z pewnością zadowoli Was zestawienie prac w katalogu 92. Aukcji Nowej Sztuki, gdzie autorzy dzieł wykazali się w różnorodnych nurtach malarskich i rzeźbiarskich.

Sebastian Komorowski-Nalazek, Głód, 2024

Sztuka odzwierciedlania rzeczywistości – od realizmu po hiperrealizm

Mimo że figuratywizm to najbardziej tradycyjna ze wszystkich manier, artyści coraz rzadziej po nią sięgają. Nic dziwnego – jak w dzisiejszych czasach, w dobie zdjęć i filmów, malarstwo przedstawiające „zwykłą” rzeczywistość ma trafić do szerokiego grona odbiorców? Pojawiające się na naszych pracach obrazy malarzy-realistów są jednak godne uwagi; odzwierciedlenie faktury materiału, światła we włosach i akuratnych proporcji to dalej nie lada sztuka. Jednym z takich artystów, wiernych tradycji oddawania faktycznego stanu rzeczy, jest Jan Dubrowin. W katalogu aukcji prezentujemy jego obraz olejny „Zamyślona” i rzeczywiście to najlepsze słowo do określenia nastroju głównej bohaterki kompozycji. Autor nie musiał użyć wielu środków wyrazu, żeby ukazać swój kunszt, całe przedstawienie jest w zasadzie dość minimalistyczne, zarówno jeśli chodzi o formę, jak i o kolor. Jedynym wyrazistym akcentem jest barwa stroju kobiety, przyciągając całą uwagę widza. Ale przypatrzmy się bliżej; widzimy naturalnie poczochraną sierść dostojnego charta, połysk satynowego bucika bohaterki, a wreszcie tytułowe zamyślenie malujące się na jej twarzy. Nie wiemy, co jest przedmiotem rozmyślań postaci, ale cała jej postawa stanowi istotę tego stanu.

Jan Dubrowin, Zamyślona, 2024

Z realizmem Józefa Chełmońskiego skojarzą się na pewno obrazy młodych twórców Klaudii Chomy i Konrada Hamady. Głównymi bohaterami obu prac są ptaki, jednak płótna bardzo się od siebie różnią, ukazując indywidualny styl każdego z artystów. Klaudia Choma to psycholożka natury. Jej prace są dość mroczne, bo autorka przeważnie zachowuje ciemne, zamglone tło swoich kompozycji, co uwydatnia ukazane na nim dzikie zwierzę. Malarka bardzo skrupulatnie odzwierciedla stan, w jakim jest zwierzę, często widzimy pełne napięcia zatrzymanie. Tym razem Choma odmalowała ibisa. Gatunek ten powinien kojarzyć się z ciepłymi krajami, jednak tradycyjnie dla swojej twórczości, autorka przedstawiła go na ziemistym, niewyraźnym dalszym planie. Dzięki temu skupiamy się na tej niezwykłej istocie: jej długim dziobie, pewnych nogach i dużym błyszczącym oku. Z kolei u Konrada Hamady zobaczymy przede wszystkim pejzaż; łąka nad brzegiem jeziora usiana jest odpoczywającymi bocianami. Słońce jaśniejące na horyzoncie chyli się ku zachodowi, dając nam do zrozumienia, że nie tylko dzień, ale i lato się kończy.

Konrad Hamada, Schyłek lata, 2024

Klaudia Choma, Z dalekich stron I, 2023

Niezwykłym nurtem, który pojawił się w sztuce w latach 60. XX wieku, jest hiperrealizm. Polega na przedstawieniu rzeczywistości z fotograficzną dokładnością, co w efekcie nie przypomina pracy malarskiej, tylko właśnie zdjęcie. Hiperrealiści skupiali się na ukazywaniu m.in. witryn sklepowych i samochodów, a najbardziej zależało im na najdokładniejszym oddaniu odbić i refleksów świetlnych zauważonych w różnych powierzchniach. Na aukcji zobaczymy obraz na płótnie Justyny Woźniak, który zawiera wszystkie wspomniane wątki: na pierwszym planie błękitny kabriolet jak ze zdjęcia, a szyld sklepu umiejscowionego w tle odbija się zarówno w oknach budynku, jak i karoserii samochodu. Dążenie do tak precyzyjnego oddania rzeczywistości, w pewnym sensie zdaje się jej zaprzeczać. Wszystkie elementy kompozycji są tak wyraźnie i ostro namalowane, że przestajemy im wierzyć. Pozostaje nam podziwiać skrupulatność, z jaką artystka uchwyciła ten bardzo nierzeczywiście rzeczywisty fragment codzienności.

Justyna Woźniak, Bez tytułu, 2024

Przejście – ekspresjonistyczne poszukiwania indywidualizmu

Realizm jako oddzielny nurt w sztuce pojawił się w XIX wieku jako odpowiedź na wybujałe fantazje romantyzmu. Za pomocą oddawania zwykłej, szarej rzeczywistości, niewyidealizowanych postaci i miejsc, chciano pogodzić się z prozą życia. Później w sztuce pojawili się impresjoniści, chcąc jak najdalej odejść od akademizmu i od realizmu. A ekspresjonizm, który pojawił się na samym początku wieku XX był z kolei odpowiedzią na impresjonizm; również skupiał się na przedstawieniu indywidualnych przeżyć, jednak często w groteskowy, przerysowany sposób. „Herakles” Wojciecha Pelca to praca, w której kompozycja jest nie tylko ekspresyjna, ale i ekspresjonistyczna. Autor zinterpretował na swój sposób znany mit o walce herosa z lwem. Za pomocą wąskiej gamy barwnej i ciasnej kompozycji, którą stanowią tylko sylwetki człowieka i zwierzęcia, ukazany został niezwykły dynamizm, agresja i afekt. Ciała postaci ukazane są bez skóry, widzimy napięte mięśnie, co nadaje całemu obrazowi surowości, charakterystycznej dla twórczości Pelca. Po dłuższych oględzinach dostrzegamy także zmultiplikowanie kończyn – ta symultaniczność ma nam jeszcze bardziej pokazać, jak szybkie i nagłe ruchy wykonują przeciwnicy w trudnej i bezlitosnej walce.

Wojciech Pelc, Herakles, 2024

Również kompozycję dwupostaciową o ograniczonej kolorystyce, jednak z zupełnie inną dynamiką i wydźwiękiem, namalował Andrzej Domżalski. Płótno ukazuje dwie kobiece sylwetki, skręcone w nietypowym uścisku. Początkowo zdaje się, że postaci nie mają głów, jednak po chwili dostrzec je można odrzucone w tył, targnięte silną emocją, zaznaczone zarysem czerwonych ust. Zabawa fakturą płótna, przekombinowany układ ciał i nietypowa kolorystyka pracy, świadczą o mocnej inspiracji Domżalskiego ekspresjonizmem.

Andrzej Domżalski, Razem, 2024

Inną pracą, która zahacza o wspomniany nurt jest „Bicykl” Emilii Waszak. Płótno przedstawia groteskowo odzianą postać podróżującą starodawnym rowerem. Mimo że obraz jest jasny i barwny, a głównym tematem jest pajacyk, dzieło wywołuje w widzu niepokój. Czy to za sprawą nierównomiernie pokrytego farbą tła, które sprawia wrażenie rozedrgania? Czy to kwestia asymetrycznych proporcji ciała postaci: dużej głowy i malutkich dłoni? Czy wreszcie jej dziwnie hipnotyzującego spojrzenia, śledzącego każdy nasz ruch i wwiercającego się aż do kości? Artystka bardzo ciekawie odwróciła wrażenie, jakie pozostaje w widzu; kolorowe ubranko i tło oraz świecące gwiazdki, kojarzące się raczej z dziecinnością czy też infantylnością, zestawiła z dziwacznym wydźwiękiem całej pracy.

Emilia Waszak, Bicykl, 2023

Odejście – czemu sztuka abstrakcyjna wzbudza tyle emocji?

Abstrakcja tak naprawdę towarzyszy nam od tysięcy lat – wszystkie ozdobne elementy, często geometryczne, takie jak meandry, pasy zdobiące egipskie nemesy czy irlandzkie lub szkockie plecionki to właśnie prekursorzy dzisiejszej sztuki nieprzedstawiającej. Jednak uwolnienie abstrakcji i uczynienie z niej głównego tematu i oddzielnego styli, nastąpiło w pełni dopiero w XX wieku. Dzisiaj ten rodzaj malarstwa czy rzeźby dalej się rozwija, abstrakcjoniści, umieszczając w swoich dziełach osobiste wątki, sprawiają, że sposoby tworzenia i tematyka są w zasadzie niewyczerpywalne. Na 92. Aukcji Nowej Sztuki prezentujemy kilka obrazów nieprzedstawiających, za to bardzo kolorowych i dynamicznych.

Krzysztof Kopeć to artysta bardzo głęboko zakorzeniony w abstrakcji. Za pomocą pofałdowanej faktury i wielu przenikających się warstw koloru osiąga niezwykłe efekty światłocieniowe. Autor z wielką dbałością dobiera do siebie barwy, ograniczając ich ilość i ton, dzięki czemu każda jego praca jest bardzo spójna kolorystycznie, co podkreśla jej elegancję. Prezentowany na aukcji obraz „Dal” wykonany został za pomocą dwóch kolorów – głębokiego błękitu, gdzieniegdzie przejawiającego się jako kobalt oraz złota ukazanego za pomocą różnych jego odcieni. Jest to oczywiście praca abstrakcyjna, ale po poznaniu tytułu zaczynamy doszukiwać się w niej wzgórza i nieba. Jednak po chwili te dociekania znikają i pozostaje czyste doznanie estetyczne i ponadwymiarowe.

Krzysztof Kopeć, Dal, 2024

Artystą, który również bardzo dba o połączenia kolorystyczne, jest Paweł Bienkiewicz. Kompozycje malarskie autora przypominają różnorodnie poukładane fałdy materiału lub kolorowe fale czy ułożenie piasku na wydmach. Mimo że jego prace zawsze mają wygładzoną fakturę, silny światłocień każe nam myśleć o nich jako o dziełach przestrzennych.

Paweł Bienkiewicz, Neutrino Highway z cyklu E=mc2, 2024

Jeszcze inny rodzaj abstrakcji wykonuje Izabela Kozłowska, bowiem u niej abstrakcja geometryczna miesza się z op-artem. Artystka świetnie dobiera do siebie kształty i kolory, każda jej kompozycja jest wyjątkowa. Za pomocą kilku płaszczyzn i odpowiedniego gradientu barw, prace pozostawiają niesamowite wrażenie w widzu.

Izabela Kozłowska, Always together, 2024

Ilość nurtów malarskich zdaje się nie mieć końca, co za każdym razem udowadniają autorzy prac na naszych aukcjach. Sztuka ciągle zatacza koło, a może raczej kilka kół na raz, artyści wciąż inspirują się tym, co już było, łącząc to z tym, co dopiero będzie. Dzięki temu nie tylko sami autorzy, ale i wszyscy ludzie pozostają wiecznie natchnieni. Zapraszamy do odwiedzin domu aukcyjnego Art in House w dniach 14-18 października, podczas wystawy przedaukcyjnej 92. Aukcji Nowej Sztuki, na której zobaczycie dzieła sztuki na sprzedaż. Kontaktu ze sztuką nigdy za wiele, więc warto do nas wpaść dla estetycznych wrażeń i natchnienia.