Witold Pałka

Witold Pałka urodził się 5 listopada 1928 w Dąbrówce Małej, zmarł 29 sierpnia 2013 w Katowicach. Był polskim malarzem współczesnym.

Od 1945 uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych. Później studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa pod kierunkiem Jerzego Fedkowicza, Eugeniusza Eibischa i Wacława Taranczewskiego, dyplom obronił w 1953 roku. Pierwszy raz wystawiał swoje prace w 1955 roku na Wystawie Młodej Plastyki „Arsenał” w Warszawie. W późniejszych latach artysta miał dziesięć wystaw indywidualnych, uczestniczył również w wystawach zbiorowych. Od 1965 do 1967 roku był członkiem Grupy Arkat, pełnił funkcję przewodniczącego rady artystycznej malarzy Zarządu Okręgowego Związku Polskich Artystów Plastyków w Katowicach. Od 1966 do 1980 roku był stałym współpracownikiem Komisji Sztuki i Architektury Sakralnej Diecezji Katowickiej, czego efektem są liczne dekoracje malarskie w świątyniach Górnego Śląska oraz położonych w innych częściach kraju. Był członkiem Kapituły Złotej Odznaki Związku Polskich Artystów Plastyków.

Za swoją działalność artystyczną otrzymał wiele wyróżnień i nagród, w 1965 roku była to Nagroda Wojewódzka za całokształt twórczości, w 1976 roku wyróżniono malarza Złotym Krzyżem Zasługi, a w 1995 XXIII Śląską Nagrodę im. Juliusza Ligonia. W 2008 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Prace Witolda Pałki znajdują się w warszawskiej Zachęcie oraz muzeach w Bytomiu, Gliwicach, Szczecinie i we Wrocławiu oraz w Muzeum Śląskim w Katowicach.