Patrzę się, 2018

Drzeworyt barwny. Jest to rzadko spotykana (szczególnie w większych formatach) i szlachetna technika. Prosta minimalistyczna forma. Zdecydowana czarna kreska charakterystyczna dla drzeworytu. Kolory ciepłe, pastelowe. Grafika wykonana na profesjonalnym, grubym (300g) papierze, nieoprawiona, numerowana i sygnowana.

"Patrzę się" to grafika o wymiarach 44x72 cm z 2018 roku. Autorem pracy jest Bohdan Wincenty Łoboda.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę drzeworyt. Jest to technika druku wypukłego, która pojawiła się w Europie około XIV wieku, zaś w Chinach była znana i stosowana już w VIII w. Polega ona na wyżłobieniu w na drewnianej desce (matrycy) kompozycji rysunkowej przy pomocy odpowiednich narzędzi drzeworytniczych ( w tym rylca), pokryciu jej tuszem, a następnie odbiciu na papierze przy nacisku prasy drukarskiej. W ciągu wieków, pojawiło się wiele odmian drzeworytu: langowy, sztorcowy, groszkowy, chairoscuro, tonowy, faksymilowy. Największą popularność technika ta przeżywała w czasach renesansu za sprawą pojedynczych artystów (jak Martin Schongauer), jak również reformacji, która wykorzystywała drzeworyty w celach propagandowych. Ponownie metoda ta zyskała popularność pod koniec wieku XVIII, kiedy wynaleziono jej sztorcową odmianę, oraz w latach 20. I 30. XX wieku, kiedy tradycyjny drzeworyt langowy został doceniony przez artystów-ekspresjonistów.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu minimalizm. Artyści sztuki minimalnej posługiwali się ascetycznymi bryłami, kojarzącymi się z architekturą, podstawowymi kształtami oraz liniami prostymi.

Przewodnie tematy pracy to: człowiek, portret. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe. Portret jest najpopularniejszą formą upamiętnienia wizerunku już od czasu antyku. Zarówno w rzeźbie, fotografii jak i w malarstwie czy rysunku. Jako samodzielna forma pojawił się w okresie quattrocenta we Włoszech.

Autor grafiki wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor wielokolorowy. Dzięki zabiegowi artystycznemu mieszanej kolorystyki z łatwością dopasujemy dzieło do wnętrza o takiej kolorystyce, która występuje choć w jednym fragmencie obrazu czy rzeźby.

Nastroj pracy charakteryzuje spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.