Bohdan Wincenty Łoboda

Bohdan Wincenty Łoboda to współczesny artysta zajmujący się obecnie malarstwem, a w przeszłości projektujący scenografię oraz zajmujący się drzeworytem barwnym.
Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.
Kontynuował naukę na studiach podyplomowych w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, na Wydziale Reżyserii Teatru Lalek w Białymstoku. Ta podróż artystyczna obejmuje w późniejszym czasie projektowanie scenografii do przedstawień w wielu Państwowych Teatrach Lalek, między innymi w  Gdańsku, Poznaniu, Lublinie, Będzinie, Bielsku i Radomiu.

O CYKLACH OBRAZÓW I GRAFIK
Jego prace często przedstawiają postacie i sytuacje "bajkowe" zaczerpnięte z przedstawień teatralnych, do których tworzył scenografię.
Ale tematyka prac jest dosyć różnorodna. Artysta tworzy cykle (serie) obrazów. Ostatnie serie prac to "Sport" i "Baleriny". 
Nieco starsze cykle to "Jazz", "Metropolis", "Zwierzęta" oraz "Dialog" (rozmowy kobiet). 
Ten ostatni cykl jest związany z drzeworytami barwnymi tworzonymi w przeszłości (choć też z doświadczeniami teatralnymi). 
Drzeworyty te z reguły przedstawiały dwie twarze kobiece, dwie osobowości – dialog lub konflikt wyrażony możliwie oszczędnymi środkami graficznymi.
Warto wspomnieć, że poszczególnym cyklom są przyporządkowane odrębne środki wyrazu i techniki malarskie. 
Tak na przykład cykl "Mertopolis" operował odblaskami światła i miał bardzo zdyscyplinowaną formę. 
Dla odmiany "Jazz" to swobodna improwizacja w świecie stylów i technik malarskich, ale zawsze osadzona na solidnej podstawie (jakby podłodze) i oświetlona od góry reflektorami scenicznymi. 
W cyklu "Baleriny" twórca eksperymentuje z tak zwanym "mapowaniem" ciał tancerek a w tle tworzy nierealną, jakby "biologiczną", niepokojącą przestrzeń. 

O TECHNIKACH MALARSKICH I PEWNYM PRZESŁANIU
Cienkie, swobodne, splątane linie są  często obecne w obrazach artysty, lecz zwykle są zestawione z geometrycznymi zdyscyplinowanymi formami. 
Podobne, kontrastowe zestawienie dotyczy również faktury; twórca łączy obszary o "grubej", namacalnej fakturze z przestrzeniami o laserunkowym, jakby "powietrznym" charakterze.
Prace artysty to zwykle dosyć duże obrazy akrylowe na płótnie, choć czasem, gdy w grę wchodzi bardzo gruba faktura lub kolaż - podłożem jest płyta.
Na koniec można powiedzieć o jakichś stałych wyznacznikach twórczości artysty.
Z pewnością jest to malarstwo figuratywne, więc tematem są ludzie i ich wzajemne relacje. 
Wydaje się, że artysta traktuje płótno jak pewnego rodzaju scenę, na której rozmieszcza i ożywia wymyślone, nierealne (choć czasem wzięte z odległej przeszłości) postaci, spektakle, koncerty, rozmowy i spotkania.