Femininity IV | Linoryt | Edycja limitowana, 2024

Grafika w technice linorytu. 

Limitowana edycja 25 wydruków grafiki.

Rozmiar grafiki: 21 cm x 30 cm (8.3 in x 11.8 in),
Rozmiar papieru: 27.8 cm x 38 cm (10.9 in x 14.9 in).

Praca jest w całości wykonana ręcznie – ręcznie rzeźbiona i ręcznie drukowana na prasie drukarskiej, co sprawia, że każda grafika jest wyjątkowa.

Wydrukowano ręcznie na papierze o gramaturze 300 gsm z naturalnym białym wykończeniem.

Praca jest indywidualnie podpisana, numerowana, datowana i opatrzona również własnym Certyfikatem Autentyczności.

"Femininity IV | Linoryt | Edycja limitowana" - grafika jest dziełem z 2024 roku I charakteryzuje się wymiarem 21x30 cm. Autorem jest Magdalena Szata.

Praca wykonana została w technice linoryt. Jest to jedna z wypukłych technik graficznych, pod względem uzyskanego efektu przypominająca drzeworyt. Polega ona na wielokierunkowym żłobieniu nożem lub dłutem w linoleum – materiale wyprodukowanym z włókien i oleju z lnu, kalafonii, pigmentu, mączki drzewnej oraz tkaniny jutowej. Linoleum zostało wprowadzone na rynek w latach 60-tych XIX wieku, zaś wynalazcą tego materiału jest Frederick Walton. Tak wycięty rysunek pokrywa się farbą oraz odbija na papierze w ręcznej prasie lub przy pomocy kostki introligatorskiej. Wśród twórców linorytów można wymienić Romana Opałkę i Henryka Płóciennika.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: abstrakcja, figuratywne. Abstrakcja nie jest tendencją nową: jej korzeni można szukać w społeczeństwach prehistorycznych, tworzących wyabstrahowane ornamenty czy uproszczone, schematyczne kompozycje o przeznaczeniu mistycznym. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Tematem tej pracy są abstrakcja, człowiek. Człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: biały, czarny. Dzięki białej barwie, praca będzie znakomitym dopełnieniem minimalistycznego, nowoczesnego wnętrza, jednocześnie zachowując równowagę między obiektem a przestrzenią. Czarne dzieło sztuki z pewnością będzie stanowić instrygujący fragment wystoju wnętrz w naszym domu lub biurze.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako melancholia, niepokój, pasja, spokój. Dzieła sztuki o zgaszonych barwach, przedstawiające jesienne krajobrazy bądź postacie ludzkie pogrążone w zadumie wywołują melancholię. Niepokój jest osiągana przez dzieła sztuki oddziałujące na świadomość poprzez lęki pierwotne, np. Kompozycje ukazujące trudną do zidentyfikowania postać, stworzenia bez twarzy, ciemne kolory. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka. Kompozycje pełne spokoju są pozbawione efektu ruchu i dominuje w nich ohraniczona paleta barw.