Bez tytułu 18, 1995

Grafika o tytule "Bez tytułu 18" to praca z 1995 roku o wymiarach 80x60 cm. Jej autorem jest Zdzisław Beksiński.

Praca wykonana została w technikach: papier, grafika cyfrowa. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego. Jest to technika polegająca na wykorzystywaniu cyfrowych programów graficznych do tworzenia dzieł sztuki. Jako autonomiczny nurt w sztuce, pojawiła się w ostatniej ćwierci XX wieku. Wymaga ona znajomości odpowiednich technik cyfrowych i umiejętności. Wartość dzieła gwarantuje limitowanie liczby wydruków, odręczny podpis autora na każdej z nich, wysoka jakość papieru oraz pigmentów. Prace należy przechowywać z dala od wilgoci oraz światła słonecznego. Artystami, którzy tworzyli dzieła za pomocą grafiki cyfrowej to Zdzisław Beksiński, Natalia Romaniuk czy trio Obvious Art.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu surrealizm. W latach 20-tych we Francji pod wpływem eksperymentów dadaistycznych oraz psychoanalizy Freuda narodził się Surrealizm, który skupiał się na odkrywaniu zakamarków podświadomości, nawiązywał do rzeczywistości sennej, poszukując w niej logiki nowych światów wewnątrz umysłu ludzkiego.

Tematem tej pracy są człowiek, fantastyka. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych. Fanstatyka pojawia się w sztuce całego świata, będąc odpowiedzią na ludzką potrzebę tworzenia wyimaginowanych światów i sytuacji, działających zgodnie z prawem logiki stworzonych w wyobraźni ich twórców.