W ramionach anioła, 1997

Gdzie jest ten anioł? Nie widać skrzydeł. Ale widać wyciągnięte ramiona. Są tak szeroko rozłożone, że nie mieszczą się w formacie rysunku. Mam do dyspozycji prostokąt papieru. W tym formacie chcę pokazać sytuację, która nie mieści się w danej mi przestrzeni. Dlatego stosuję kadrowanie. Odcinam ramiona i pozwalam widzowi samemu wyobrazić sobie, jak się kończą. W jakim geście się zatrzymały? Czy ręce są rozłożone razem z ramionami? A może pochylają się w stronę postaci kobiety? Jakby otaczały ją bezpiecznym kręgiem? A może są odchylone do tyłu? O tym widz musi zadecydować sam. 

O tytule "W ramionach anioła" to praca z 1997 roku o wymiarach 30x42 cm. Jej autorem jest Jolanta Johnsson.

Praca wykonana została w technice inne.

Praca wykonana jest w oparciu o inne.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu figuratywne. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Przewodnie tematy pracy to: akt, człowiek. Akt, który charakteryzuje się przedstawieniem nagości w różnym estetycznym ujęciu. Jest to jeden z najpopularniejszych motywów sztuki dawnej, zwłaszcza renesansu oraz akademizmu, funkcjonujący wtedy w kontekście mitologicznym. Aż do dziś, pierwszoplanową rolę w aktach odgrywa kobiece ciało. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

Autor wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor czarny. W pracach impresjonistów nigdy nie spotakmy kolory czarnego. Stał się on natomiast dobitnym akcentem w sztuce współczesnej, stawiającej na minimalizm.

Klimat opisać mozna jako spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.