W ramionach anioła, 1997
Inne, Inne
42 cm x 30 cm
- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
Gdzie jest ten anioł? Nie widać skrzydeł. Ale widać wyciągnięte ramiona. Są tak szeroko rozłożone, że nie mieszczą się w formacie rysunku. Mam do dyspozycji prostokąt papieru. W tym formacie chcę pokazać sytuację, która nie mieści się w danej mi przestrzeni. Dlatego stosuję kadrowanie. Odcinam ramiona i pozwalam widzowi samemu wyobrazić sobie, jak się kończą. W jakim geście się zatrzymały? Czy ręce są rozłożone razem z ramionami? A może pochylają się w stronę postaci kobiety? Jakby otaczały ją bezpiecznym kręgiem? A może są odchylone do tyłu? O tym widz musi zadecydować sam.
"W ramionach anioła" - jest dziełem z 1997 roku I charakteryzuje się wymiarem 30x42 cm. Autorem jest Jolanta Johnsson.
W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę inne.
Autor pracy wykorzystał jako podłoże inne.
Pracę możemy zakwalifikować do stylu figuratywne. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki.
Przewodnie tematy pracy to: akt, człowiek. Akt, który charakteryzuje się przedstawieniem nagości w różnym estetycznym ujęciu. Jest to jeden z najpopularniejszych motywów sztuki dawnej, zwłaszcza renesansu oraz akademizmu, funkcjonujący wtedy w kontekście mitologicznym. Aż do dziś, pierwszoplanową rolę w aktach odgrywa kobiece ciało. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.
"W ramionach anioła" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje czarny. W pracach impresjonistów nigdy nie spotakmy kolory czarnego. Stał się on natomiast dobitnym akcentem w sztuce współczesnej, stawiającej na minimalizm.
Nastroj pracy charakteryzuje spokój. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku.
