Butterfly, 2019

Butterfly

Obraz o tytule "Butterfly" to praca z 2019 roku o wymiarach 48x36 cm. Jej autorem jest Amanda Zaleska.

Praca wykonana została w technikach: technika własna, flamaster, papier akwarelowy, egzemplarz autorski, rysunek. Od lat 70-tych, technika własna staje się najlepszym opisem dla dzieł artystycznych z nurtu instalacji – często wykorzystuje ona bowiem oryginalne rozwiązania techniczne, sięgające nie tylko do materialnego rezerwuaru, ale również mediów. Jest to technika polegająca na wykonywaniu kompozycji rysunkowych, posługując się długopisem z rdzeniem nasączonym tuszem. Kreska wykonana flamastrem jest zdecydowanie grubsza niż ta, która powstaje przy użyciu pióra i zwykłego długopisu. Flamastry występują w postaci markerów rysunkowych, projektowych oraz akwarelowych. Markery rysunkowe znakomicie sprawdzają się przy sporządzaniu szybkich rysunków, komiksów oraz szkiców. Flamastry projektowe z kolei są używane do tworzenia szczegółowych, realistycznych rysunków projektowych, zarówno architektonicznych, jak i modowych. Trzeci typ markerów, zwanych akwarelowymi, posiadają tusz na bazie wodnej, nie zaś alkoholowej. W ich przypadku, najlepszym rodzajem papieru będzie ten przeznaczony pod kompozycje akwarelowe, ze względu na odpowiednią chłonność. Doskonale sprawdzają się przy technikach mieszanych, wykorzystujących farby i kredki akwarelowe oraz tusze. Flamastry w swojej twórczości wykorzystywali Paweł Szarlota, Magdalena Abakanowicz, Paweł Jarodzki, Tadeusz Dominik czy Marek Raczkowski. Jest to odbitka graficzna lub fotografia, która występuje jedynie w jednej kopii. Posiada wysoką wartość kolekcjonerską ze względu na swoją unikatowość.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, figuratywne, street art, minimalizm. Abstrakcja to styl odrzucający odzwierciedlenie rzeczywistości I w zamian przekazanie jej w postaci abstrakcyjnych pojęć i idei, miedzy innymi przy pomocy kolorów, kształtów I linii. Sztuka figuratywna to typ prac artystycznych, w których możemy wyróżnić sylwetki ludzkie, zwierzęce czy przyrodnicze w ich proporcjach naturalnych lub bliskich rzeczywistym. Street art to kierunek w sztuce współczesnej, który swoimi korzeniami sięga lat 60-tych XX wieku, choć za pierwsze przykłady sztuki ulicznej mogłyby uchodzić rysunki i napisy na murach w starożytnych miastach rzymskich. Minimalizm powstał na gruncie modernistycznych eksperymentów formalnych, które dążyły do mocnego ograniczenia środków plastycznych.

Przewodnie tematy pracy to: geometria, abstrakcja, fantastyka. Geometria, która nadaje dziełom sztuki schematyczną estetykę opartą na relacjach między kształtami i kolorami. Najpopularniejszym autorem geometrycznych kompozycji był holenderski malarz Piet Mondrian związany z grupą De Stijl. Jego intelektualne prace szybko przeniknęły do wzornictwa dekoracyjnego jako czysto dekoracyjne wzory. Fanstatyka pojawia się w sztuce całego świata, będąc odpowiedzią na ludzką potrzebę tworzenia wyimaginowanych światów i sytuacji, działających zgodnie z prawem logiki stworzonych w wyobraźni ich twórców.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: szary, czarny. Dużą zaletą szarości jest jej uniwersalność, dlatego sprawdzi się zarówno we wnętrzach nowoczesnych jak i staroświeckich. W pracach impresjonistów nigdy nie spotakmy kolory czarnego. Stał się on natomiast dobitnym akcentem w sztuce współczesnej, stawiającej na minimalizm.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, pasja, spokój. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci. Wywołują ją tematy dotyczące miłości i erotyki, zaś wśród kolorów pełnych pasji na pewno znajdą się czerwienie i róż. Spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.