Zimową aurą III, 2010

Zimową aurą III

"Zimową aurą III" to obraz o wymiarach 100x100 cm z 2010 roku. Autorem pracy jest Anna Forycka-Putiatycka.

Dzieło zostało wykonane w technice akryl. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego.

Podłożem tej pracy jest tkanina. Jest to wyrób włókienniczy z rodzaju płaskich, który powstał w wyniku przeplatania ze sobą prostopadłych układów nitek osnowy i wątku. Wytwarzanie tkaniny może odbywać się ręcznie lub przemysłowo. Ze względu na surowiec, możemy wyróżnić tkaniny lniane, bawełniane, jedwabne, wełniane czy jutowe. Ze względu na funkcję tkanin, istotną grupę stanowią tkaniny artystyczne. Wytwarzane są najczęściej ręcznie, na warsztatach tkackich lub drewnianych. Najczęściej spotykanym surowcem jest len oraz wełna. Tkanina bywa również podobraziem malarskim, zaś coraz częściej wykorzystywana jest również do limitowanych, wysokojakościowych wydruków cyfrowych.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu inne.

Przewodni temat pracy to pejzaż. Choć zajmował on niską pozycję w hierarchii akademickich tematów od XVII do XIX wieku, wyemancypował się poza oficjalnym nurtem sztuki arystokratycznej i mieszczańskiej, będąc jednym z ulubionych motywów artystów "Salonu odrzuconych".

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć.

Klimat obrazu opisać mozna jako radość. Kompozycje malarskie i rzeźbiarskie wywołujące radość są szczególnie pożądane w przestrzeni domowej, gdzie pozwalają nam się zrelaksować.