Granatowy akt w turbanie

Obraz o tytule "Granatowy akt w turbanie" to praca z 0 roku o wymiarach 61x47 cm. Jej autorem jest Artysta Nierozpoznany.

Dzieło zostało wykonane w technice pastel. Technika ta zaliczana jest zarówno do technik malarskich, jak i rysunkowych. Wykorzystuje ona kolorowe sztyfty, które, w zależności od sposobu produkcji, mogą posiadać formę ołówków pastelowych, pasteli miękkich, twardych, olejnych, wodnych, kredowych, woskowych. W malarstwie europejskim funkcjonuje od wieku XV, ale największą popularność zyskała w wieku XVIII, wśród artystów specjalizujących się w portretach. Jako podobrazie wykorzystuje się pergamin, papier, płótno czy karton o matowej fakturze. Pastele nie wnikają w podłoże, ale pozostają na powierzchni, dlatego wymagają zabezpieczenia przed osypywaniem się. W czasach renesansu technika malowania pastelami służyła w głównej mierze do tworzenia szkiców przygotowawczych pod obrazy; jednym z przykładów takiego wykorzystania pasteli jest „Portret Isabelli d’Este” Leonarda da Vinci. W XVIII wieku pastele stają się niezależną techniką o malarskim walorze, którą docenili m. In. Maurice Quentin de La Tour, Rosalba Carriera czy Jean-Étienne Liotard. W XIX wieku zauważono kolejną zaletę tej techniki: łatwość pracy w plenerze, dlatego pastele pojawiają się w twórczości impresjonistów i szkoły z Barbizon. Wśród polskich artystów, prace pastelowe tworzyli Stanisław Wyspiański, Jan Rembowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz oraz Leon Wyczółkowski.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże karton. Jest to wyrób papierniczy o określonej gramaturze, od 160 g/m² do 315 g/m² (w przypadku wyrobów poligraficznych, dane te obejmują zakres od 200 g/m² do 500 g/m²), szeroko wykorzystywany do druku, okładek książkowych, książek dziecięcych, pocztówek, pudełek, teczek biurowych i innych opakowań. Kartony wykorzystuje się jako podłoże malarskie oraz materiał do tworzenia rzeźb.