Krakowski spleen II, 2018

"Krakowski spleen II" to obraz o wymiarach 70x50 cm z 2018 roku. Autorem pracy jest Borys Fiodorowicz.

Praca wykonana została w technikach: drewno, akryl. Jest to surowiec, którzy otrzymywany jest w wyniku ścinania i obróbki drzew dowolnego gatunku. W historii ludzkości wykorzystywany był właściwie od początku dziejów: służył do ogrzewania, budowy siedlisk ludzkich oraz środków transportu takich jak wozy, sanie, łodzie oraz okręty. Z drewna wykonywano naczynia kuchenne, meble, sprzęty domowe, narzędzia czy dachówki. Obecnie drewno nadal jest cenionym materiałem budowlanym i wykończeniowym. Do jego największych zalet zaliczyć należy lekkość, łatwość obróbki, miękkość oraz stosunkową wytrzymałość. W warsztatach artystycznych drewno wykorzystuje się jako podłoże malarskie w formie deski oraz materiał rzeźbiarski. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu figuratywne. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Przewodni temat pracy to człowiek. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, czarny. Kolor biały jest wskazany zwłaszcza dla tych miłośników sztuki, którzy cenią sobie minimalizm. Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni.

Klimat obrazu opisać mozna jako spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.