Środek czasu, 2021

PRZESTRZENIE – ŚRODEK CZASU

Seria „Przestrzenie” jest zbiorem rysunkowych rozważań o czasie i przestrzeni. Z każdym rysunkiem wchodzę w nowe rejony, rękę prowadzą myśli, trochę emocje, przez cały czas jestem ciekawa… Wszystkiego! Może to przestrzeń do marzeń? Uwaga! Wciągają i hipnotyzują.

Wymiary rysunków: 24x24 cm, z oprawą 40x40 cm. Technika: pędzel, biały tusz, ołówek, złoty i srebrny pisak, biała kredka

Zakręcone wątki czasu przyciągają wzrok i wciągają dalej jak wir tak, że nie wiemy kiedy stajemy przed nieznanym. Poruszając się, za każdym krokiem widzimy inne momenty przestrzeni, a światło wydobywając błyski złotych kresek, srebrnych punktów, prowadzi nasze myśli… Oswajamy ją - przestrzeń tylko dla siebie. Z tą gęstą od kresek przestrzenią za każdym razem dają sobie radę złote pasma dobrych myśli, bo to one regulują to miejsce… Będzie fajnie…

                                                                                                                   Joanna Daniło  

Obraz o tytule "Środek czasu" to praca z 2021 roku o wymiarach 24x24 cm. Jej autorem jest Joanna Daniło.

Dzieło zostało wykonane w technikach: kredka, ołówek, technika własna, tusz, inne. Jest to technika rysunkowa znana już w antyku, wykorzystująca najpierw ołów, a od XVI wieku grafit w drewnianej obudowie. Współcześnie, różne rodzaje ołówka pozwalają artyście osiągnąć różne rodzaje linii; o stopniu twardości i fakturze grafitu informują nas literowe oznaczenia na ołówku. Medium to wykorzystywane jest głównie na papierze w celu sporządzenia rysunkowego szkicu; światłocień można uzyskać poprzez technikę zwaną cieniowaniem. Ołówek wykorzystywany bywa przez artystów związanych z hiperrealizmem, ceniących tę technikę ze względu na możliwość dopracowania szczegółów. Najbardziej znanym artystą tworzącym rysunki przy pomocy ołówka był niemiecki malarz i grafik Albrecht Dürer. W sztuce współczesnej technika własna spotykana jest niezwykle często ze względu na mnogość artystycznych kierunków oraz dominującą w twórczości artystów, już od lat 70-tych, sztukę instalacji. Jest to technika artystyczna, pochodząca z Chin. Współcześnie, do rysunku tuszem wykorzystuje się piórko ze stalówką. To właśnie kształt stalówki ma wpływ na grubość i intensywność kreski; ponadto artysta może wybrać kolor tuszu (firmy produkujące tusze dla artystów mają w ofercie ponad 15 kolorów). Najpowszechniejszym podłożem dla kompozycji z tuszu jest gładki, odporny na wilgoć papier. Może być on ryżowy lub pochodzić z bloku technicznego czy szkicownika. Tusz dobrze przyjmuje również kalka kreślarska, szkło oraz folia poliestrowa. Przykładami artystów, którzy w swojej twórczości wykorzystywali tusz jako medium są Albrecht Dürer, Giovanni Battista Piranesi, Annibale Carracci, Tintoretto, Vincent van Gogh czy Paul Klee.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu abstrakcja. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego.

Tematem tej pracy są abstrakcja, fantastyka. Fantastyka, która charakteryzuje się wykorzystaniem motywów sennych, nierealnych oraz baśniowych. Może ona przyjmować formy odnoszące się literackich toposów, wizji futurystycznych czy indywidualnych fantazji autora.

"Środek czasu" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: biały, złoty, czarny, inne. Biały, który jest stosowany w malarstwie między innymi w celu wizualnego zmiękczenia kompozycji oraz nadania jej subtelnego charakteru. Kolor złoty kojarzy się z bizantyjskim przepychem, dlatego będzie dla naszego wnętrza jak biżuteria. Czarne dzieło sztuki z pewnością będzie stanowić instrygujący fragment wystoju wnętrz w naszym domu lub biurze.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.