Sztuki Piękne, 12 tys. obserwujących, 1298 polubień, nr 26/2023, 2023

Projekt "Sztuki Piękne" to rezultat inspiracji anonimowym twórcą Algorytmem w przestrzeni mediów społecznościowych. Współpracując z artystkami z całego świata, tworzy on nowoczesny obraz kobiety - płodnej, kreatywnej, wolnej. Projekt ten odważnie przedstawia kobietę dzielącą się sobą, stającą do swoich twórczych potencjałów, uwalniając od presji doskonałości.

Algorytm demystyfikuje proces tworzenia, kładąc nacisk na proces i twórcę. Wskazuje drogę wymagającą ćwiczeń, powtórzeń, ukazując twórczość jako dziecięcą radość eksperymentowania. Jego innowacyjny zabieg przenosi uwagę z efektu na twórcę, co motywuje artystki i definiuje kanon kobiecego piękna w erze internetu.

Cieszy fakt, że taki projekt zdobywa ogromne zainteresowanie, zwłaszcza w kontekście przeszłego traktowania wolnych kobiet. Algorytm rozumie potęgę sztuki w działaniu, ukazując kobietę jako siłę, upiększającą, nadającą sens, napełniającą pasją i łagodnością.

Sztuka od zawsze sięgała do symboli kobiecej płodności i twórczości. Algorytm, korzystając z tradycyjnych symboli, wpisuje się w ewolucję kanonu kobiecego piękna. Kobieta, obok roli matki, używa swej mocy zasiewając myśli i wartości, kształtując przyszłe pokolenia.

Autorka, będąc kobietą, dostrzega świat poprzez fluktuacje hormonalne, co wpływa na jej percepcję codzienności jako matki i żony. Jako twórczyni materializuje wizje i refleksje, zdając sobie sprawę z delikatności świata elektroniki i potrzeby zachowania piękna.

Podsumowując, projekt "Sztuki Piękne" to nie tylko obraz kobiecego piękna, lecz także manifestacja wolności twórczej i siły kobiecej natury, ukazująca wartość sztuki w dzisiejszym zmiennym świecie.

"Sztuki Piękne, 12 tys. Obserwujących, 1298 polubień, nr 26/2023" to obraz o wymiarach 100x100 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Katarzyna Wołodkiewicz.

Praca wykonana została w technice akryl. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Artysta wykonał obraz w stylach: figuratywne, pop-art, realizm. Figuratywizm był dominującym typem kompozycji od starożytności aż do wieku dziewiętnastego, kiedy zaczęły pojawiać się nowe artystyczne tendencje zmierzające do coraz większej subiektywizacji wizji artystycznej na płótnie i w rzeźbie. Pop-art to kierunek w sztuce powstały w latach 50-tych XX wieku, nawiązujący dialog z kulturą popularną, konsumpcyjnym stylem życia powojennych mas oraz cywilizacją wielkomiejską. Realizm to kierunek zakładający jak najwierniejsze odzwierciedlenie rzeczywistości widzialnej, wiernie podążający za grecką zasadą mimesis (naśladownictwa natury).

Tematem tej pracy są akt, człowiek, portret. Wśród aktów możemy wyróżnić estetyczne przedstawienia piękna ludzkiego ciała, wizerunki zaangażowane w kwestie społeczno-polityczne czy również takie obrazy i rzeźby, które są nośnikami symbolicznych, a zczasem mistycznych znaczeń. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe. Portret pojawił się w starożytności, już wtedy podejmując próby psychologicznego ukazania modela. Jako samodzielne dzieło sztuki powrócił dopiero w późnym średniowieczu.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory zielony, niebieski, fioletowy, różowy. Zielony, który przywołuje na myśl naturę, działa uspokajająco i wprowadza beztroską atmosferę. Z drugiej strony wibrujące odcienie zieleni pomagają zwiększyć naszą kreatywność. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”Fiolet może okazać się idealnym partnerem kolorystycznym dla beżowych ścian lub mebli.

Nastroj pracy charakteryzują pasja, radość, żywiołowość, inne. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka. To pozytywne uczucie tworzy się pod wpływem oglądania kompozycji przedstawiających zabawne lub przyjemne chwile oraz szeroką paletę barwną, w której dominują zielenie, żółcienie, błękity, czerwienie. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach.