Sztuki Piękne, 505 tys. obserwujących, 47,9 tys. polubień, nr 22/2023, 2023

Projekt "Sztuki Piękne" to rezultat inspiracji anonimowym twórcą Algorytmem w przestrzeni mediów społecznościowych. Współpracując z artystkami z całego świata, tworzy on nowoczesny obraz kobiety - płodnej, kreatywnej, wolnej. Projekt ten odważnie przedstawia kobietę dzielącą się sobą, stającą do swoich twórczych potencjałów, uwalniając od presji doskonałości.

Algorytm demystyfikuje proces tworzenia, kładąc nacisk na proces i twórcę. Wskazuje drogę wymagającą ćwiczeń, powtórzeń, ukazując twórczość jako dziecięcą radość eksperymentowania. Jego innowacyjny zabieg przenosi uwagę z efektu na twórcę, co motywuje artystki i definiuje kanon kobiecego piękna w erze internetu.

Cieszy fakt, że taki projekt zdobywa ogromne zainteresowanie, zwłaszcza w kontekście przeszłego traktowania wolnych kobiet. Algorytm rozumie potęgę sztuki w działaniu, ukazując kobietę jako siłę, upiększającą, nadającą sens, napełniającą pasją i łagodnością.

Sztuka od zawsze sięgała do symboli kobiecej płodności i twórczości. Algorytm, korzystając z tradycyjnych symboli, wpisuje się w ewolucję kanonu kobiecego piękna. Kobieta, obok roli matki, używa swej mocy zasiewając myśli i wartości, kształtując przyszłe pokolenia.

Autorka, będąc kobietą, dostrzega świat poprzez fluktuacje hormonalne, co wpływa na jej percepcję codzienności jako matki i żony. Jako twórczyni materializuje wizje i refleksje, zdając sobie sprawę z delikatności świata elektroniki i potrzeby zachowania piękna.

Podsumowując, projekt "Sztuki Piękne" to nie tylko obraz kobiecego piękna, lecz także manifestacja wolności twórczej i siły kobiecej natury, ukazująca wartość sztuki w dzisiejszym zmiennym świecie.

Obraz o tytule "Sztuki Piękne, 505 tys. Obserwujących, 47,9 tys. Polubień, nr 22/2023" to praca z 2023 roku o wymiarach 100x100 cm. Jej autorem jest Katarzyna Wołodkiewicz.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akryl. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Artysta wykonał obraz w stylach: ekspresjonizm, figuratywne, minimalizm. Ekspresjonizm to kierunek w sztuce, który pojawił się w końcu XIX wieku w Europie, który charakteryzują mocne, przerysowane kompozycje, twarde linie, zniekształcenie świata przedstawionego, zaburzenie proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie kolorów nietypowych dla rzeczywistości. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty. Minimalizm powstał na gruncie modernistycznych eksperymentów formalnych, które dążyły do mocnego ograniczenia środków plastycznych.

Przewodnie tematy pracy to: akt, człowiek, portret. Akt, który charakteryzuje się przedstawieniem nagości w różnym estetycznym ujęciu. Jest to jeden z najpopularniejszych motywów sztuki dawnej, zwłaszcza renesansu oraz akademizmu, funkcjonujący wtedy w kontekście mitologicznym. Aż do dziś, pierwszoplanową rolę w aktach odgrywa kobiece ciało. Człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja. Portret jest najpopularniejszą formą upamiętnienia wizerunku już od czasu antyku. Zarówno w rzeźbie, fotografii jak i w malarstwie czy rysunku. Jako samodzielna forma pojawił się w okresie quattrocenta we Włoszech.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory zielony, niebieski, fioletowy. Zielony, który doskonale sprawdza się we wnętrzach jasnych. Zaskakująco estetyczny efekt można osiągnąć również poprzez zestawienie tej barwy z błękitami. Niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć. Wraz z odcieniami beżu barwa fioletowa daje połączenie idealne, dlatego często jest wykorzystywany przez artytów secesyjnych do malowania kwiatów rozkwitających na kremowym tle.

Klimat obrazu opisać mozna jako: pasja, radość, spokój, inne. Dzieła sztuki pełne pasji przedstawiają chwile zmysłowych przyjemności oraz wybuchu uczuć w ujęciu dynamicznym. Radość, którą wywołują jasne kolory, dekoracyjne linie i motywy takie jak ludzie, natura oraz zwierzęta. Spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.