O_R_I_018_, 2020

O_R_I_018_70x100

"O_R_I_018_70x100" to obraz o wymiarach 70x100 cm z 2020 roku. Autorem pracy jest Krystian Peć.

Praca wykonana została w technice pastel. Jest medium leżące na granicy malarstwa i rysunku, produkowane z kolorowych sztyftów przyjmujących postać mi. In. Pasteli olejnych, wodnych, woskowych, kredowych lub ołówków. Największą popularnością pastele cieszyły się w XVIII-wiecznej Europie wśród portrecistów. W swojej twórczości wykorzystywali ją Jean-Étienne Liotard i Rosalba Carriera. W kolejnym stuleciu dostrzeżono potencjał pasteli jako medium odpowiedniego do pracy w plenerze, dlatego wykorzystywali go impresjoniści oraz barbizończycy. Wśród polskich twórców, kompozycje pastelowe wykonywali Stanisław Wyspiański, Leon Wyczółkowski czy Stanisław Ignacy Witkiewicz. Odpowiednim podłożem dla tej techniki jest papier, płótno, karton i pergamin. Kompozycja wykonana pastelami nie wnika w strukturę papieru, dlatego po jej wykonaniu należy ją utrwalić fiksatywą.

Podłożem tej pracy jest tektura. Tektura jest materiałem papierniczym, który powstaje w wyniku sklejenia kilku warstw masy papierniczej, składającej się ze ścieru drzewnego, celulozy oraz makulatury. Do masy dodaje się również środki chemiczne, dzięki którym materiał będzie bardziej odporny na wilgoć lub mróz. Tektura pozwala na drukowanie na niej dowolnych znaków graficznych oraz liter, wykorzystując w tym celu technikę offsetową lub inne. Kolor tektury jest biały lub brązowy, może zostać ona powleczona folią spożywczą. Tektura jest materiałem ekologicznym, pozwalającym na jej wtórne wykorzystanie. W sztuce, tekturę wykorzystuje się jako podobrazie lub materiał rzeźbiarski.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: abstrakcja, surrealizm. Najbardziej znanymi twórcami kompozycji abstrakcyjnych byli Piet Mondrian, Jackson Pollock, Paul Klee, Kazimierz Malewicz, Lucio Fontana. Surrealizm, który narodził sie latach 20-tych we Francji, charakteryzował się wykorzystaniem szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży. W malarstwie często nawiązywali do prymitywizmu czy realizmu, poddając go deformacji.

Przewodni temat pracy to pejzaż. Choć zajmował on niską pozycję w hierarchii akademickich tematów od XVII do XIX wieku, wyemancypował się poza oficjalnym nurtem sztuki arystokratycznej i mieszczańskiej, będąc jednym z ulubionych motywów artystów "Salonu odrzuconych".

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: czerwony, wielokolorowy. Poprzez odpowiedni kontekst czerwień może podkreślać silne emocje, niebezpieczeństwo bądź przyjemność. Wprowadza również dynamikę do kompozycji. Mieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Klimat obrazu opisać mozna jako: żywiołowość, niepokój. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach. Atmosferę niepokoju kreują tematy psychodeliczne, osadzone w ciemnej kolorystyce. Dobitnym przykładem niepokojących obrazów są surrealistyczne kompozycje Zdzisława Beksińskiego.