Mocny Szkielet, 2022

Intrygująca i bardzo dekoracyjna praca wykonana techniką mieszaną: akwarela, farby akrylowe, cienkopisy+ collage. Idealnie wpasuje się do minimalistycznych i nowoczesnych wnętrz. Praca sprzedawana wraz z czarnym passe-partout, wymiar w świetle passe-partout: 24cm X 30cm. Praca sygnowana w prawym dolnym rogu * Możliwość dedykacji na zamówienie ( proszę tylko podczas zakupu powiadomić galerię) Praca idealna na ciekawy prezent

Obraz o tytule "Mocny Szkielet" to praca z 2022 roku o wymiarach 30x40 cm. Jej autorem jest Marcin Waśka.

Dzieło zostało wykonane w technikach: akwarela, technika własna, tusz, inne. Jest to technika, która największą popularność zyskała w XIX wieku, stanowiąc podstawowe medium artystyczne na plenerach, głównie do wykonywania pejzaży. Farby akwarelowe mają jednak znacznie dłuższą historię, sięgającą starożytnego Egiptu. Do malowania akwarelami niezbędny jest odpowiednio przygotowany, chłonny papier, którego naturalną biel wykorzystuje się w kompozycji akwarelowej zamiast białego pigmentu. Technika akwarelowa wymaga praktyki i wyczucia, ponieważ wykonywanie retuszu jest niemożliwe. Efekt malowania akwarelą jest subtelny i delikatny, bazujący na przezroczystych plamach barwnych. Artystami wykorzystującymi technikę akwarelową w swojej twórczości byli Eugène Delacroix, Stanisław Masłowski oraz Julian Fałat. Jest to indywidualna technika artystyczna, opracowywana w konkretnym warsztacie twórczym i dostosowana do potrzeb i wizji artysty. Jest to technika pochodząca ze starożytnych Chin. Wynalazcą tuszu był, według legendy, urzędnik żyjący w czasach Żółtego Cesarza (XXVI w. P. N. E) o imieniu Cangjie. Przez kolejne stulecia skład tuszu był udoskonalany: robiono go z czarnej ziemi lub zmielonego węgla kamiennego. W III w. Pn. E. W prowincji Kiang-si do produkcji tuszu zaczęto używać sadzy. Od XV wieku pozyskiwano ją z lamp oliwnych. Głównymi składnikami tuszu są nierozpuszczalny barwnik wraz ze spoiwem, co odróżnia go od atramentu, produkowanego z pigmentu rozpuszczalnego w zawiesinie. Dobry tusz długo leżakuje, jest twardy, lśniący, o muszlowatym przekroju.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Artysta wykonał obraz w stylach: figuratywne, inne, minimalizm. Sztuka figuratywna to typ prac artystycznych, w których możemy wyróżnić sylwetki ludzkie, zwierzęce czy przyrodnicze w ich proporcjach naturalnych lub bliskich rzeczywistym. Minimalistycznymi obrazami są prace Marka Rothko, Kazimierza Malewicza oraz konceptualne kompozycje Zbigniewa Dłubaka i Romana Opałki.

Tematem tej pracy są abstrakcja, architektura, człowiek, geometria. Architektura, która pozwala przenieść trójwymiarowe obiekty na dwuwymiarowe podłoże malarskie. Stanowiła ona jeden z ulubionych motywów malarskich artystów holenderskich, włoskich i francuskich w XVII i XVIII wieku, dzięki którym dziś możemy zrekonstruować wygląd oraz sposób funkcjonowania dawnych siedzib ludzkich. Człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja. Geometria, która nadaje dziełom sztuki schematyczną estetykę opartą na relacjach między kształtami i kolorami. Najpopularniejszym autorem geometrycznych kompozycji był holenderski malarz Piet Mondrian związany z grupą De Stijl. Jego intelektualne prace szybko przeniknęły do wzornictwa dekoracyjnego jako czysto dekoracyjne wzory.

"Mocny Szkielet" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje wielokolorowy. Dzięki zabiegowi artystycznemu mieszanej kolorystyki z łatwością dopasujemy dzieło do wnętrza o takiej kolorystyce, która występuje choć w jednym fragmencie obrazu czy rzeźby.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako melancholia, niepokój, spokój, inne. Melancholia to uczucie trudne do określenia, pokrewne tęsknocie i zadumie, dlatego mogą ją wywołać obrazy odwołujące się do naszych pozytwnych przeżyć, np. Widoki morza czy konkretne postacie na obrazach. Niepokój jest osiągana przez dzieła sztuki oddziałujące na świadomość poprzez lęki pierwotne, np. Kompozycje ukazujące trudną do zidentyfikowania postać, stworzenia bez twarzy, ciemne kolory. Spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.