Narcyz, 2023

"Narcyz" to fascynujący portret utrzymany w ekspresyjnej stylistyce, stworzony przy użyciu techniki olejnej na bawełnianym płótnie. Artystka w swojej pracy sięga po motyw mitologiczny, wybierając postać Narcyza jako źródło inspiracji. Mitologiczny bohater, zakochany w swoim własnym odbiciu, staje się dla artystki metaforą współczesnego człowieka, zamkniętego we własnym świecie.

Obraz "Narcyz" przenosi widza w świat symbolicznych odniesień, gdzie jednocześnie odzwierciedla się piękno i tragedia ludzkiej egzystencji. Ekspresyjna technika olejna pozwala na oddanie głębokich emocji i subtelności detali, tworząc wielowymiarowy obraz. Dzięki zastosowaniu techniki olejnej, artystce udało się  w pełni wyrazić emocje i niuanse portretowanego Narcyza, a także stworzyć dynamiczny obraz, w którym mieszają się intensywne barwy i teksturalne szczegóły.
Prezentowany portret, to zaproszenie do refleksji nad współczesnością poprzez pryzmat starożytnej mitologii, a jednocześnie manifestacja artystycznego kunsztu, ukazującego się w technicznej precyzji i bogactwie detali.
Obraz jest sygnowany w prawym dolnym rogu monogramem M.Zygmunt, opisany z tyłu.

"Narcyz" to obraz o wymiarach 50x70 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Marta Zygmunt.

Praca wykonana została w technice olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Artysta wykonał obraz w stylach: ekspresjonizm, figuratywne. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu. Sztuka figuratywna to typ prac artystycznych, w których możemy wyróżnić sylwetki ludzkie, zwierzęce czy przyrodnicze w ich proporcjach naturalnych lub bliskich rzeczywistym.

Tematem tej pracy są człowiek, portret. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych. Portrety są z jednej strony cennym źródłem historycznym, z drugiej zaś mogą dotyczyć krytycznego spojrzenia na kwestie społeczne i polityczne. W sztuce współczesnej skupiają się one na tym drugim zagadnieniu, choć nadal mogą występować w kokntekście czysto estetycznym.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”.

Klimat obrazu opisać mozna jako melancholia. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci.