Boulevard, 2019

Boulevard

"Boulevard" - obraz jest dziełem z 2019 roku I charakteryzuje się wymiarem 180x135 cm. Autorem jest Michalina Czurakowska.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akryl. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Artysta wykonał obraz w stylach: figuratywne, surrealizm, inne. Figuratywizm był dominującym typem kompozycji od starożytności aż do wieku dziewiętnastego, kiedy zaczęły pojawiać się nowe artystyczne tendencje zmierzające do coraz większej subiektywizacji wizji artystycznej na płótnie i w rzeźbie. Surrealizm, który narodził sie latach 20-tych we Francji, charakteryzował się wykorzystaniem szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży. W malarstwie często nawiązywali do prymitywizmu czy realizmu, poddając go deformacji.

Przewodnie tematy pracy to: pejzaż, człowiek, geometria, zwierzę, architektura, motoryzacja. Klasyczny pejzaż został porzucony przez impresjonistów i postimpresjnistów, którzy zaproponowali nowe spojrzenie na ten motyw. Stał się on wtedy mniej realistyczny, a znacznie bardziej zmodyfikowany pod kątem psychologii twórcy. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu. Motywy geometryczne pojawiały się w sztuce całego świata od zamierzchłych czasów, głównie jako ornamenty. Możemy zobaczyć je więc na greckich wazach, inkaskich tkaninach czy ukraińskich wyszywanych koszulach. W sztuce stanowiły podstawowe formy wykorzystywane przez kubistów, minimalnistów i konceptualistów. Od początku dziejów sztuki pojawiały się one we każdej jej postaci: jako drugoplanowi bohaterowie scen dworskich, a nawet na samodzielnych portretach. Zwierzęta występują jako dekoracyjny motyw na obrazie bądź w krytycznym, zaangażowanym kontekście, jak to miało miejsce np. W twórczości Katarzyny Kozyry. Sztuka przedstawiająca architekturę obejmuje plastyczne przedstawienia brył architektonicznych w przestrzeni urbanistycznej na płaskim płótnie bądź w trójwymiarze, jako rzeźba. Motywy motoryzacyjne pojawiły się w sztuce wraz z rewolucją przemysłową, która zaskoczyła artystów swoją prędkością, mocą i hałasem. Pierwszymi maszynami przedstawianymi przez malarzy były lokomomtywy parowe, również z uwagi na zmieniający się, dotąd spokojny krajobraz wiejski, do którego wkracza nowoczesność.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: żółty, różowy, fioletowy, niebieski, zielony, czerwony, brązowy, wielokolorowy, pomarańczowy, beż. W zależności od odcienia, kolor żółty doskonale współgra zarówno z zimnymi, jak i ciepłymi barwami. Fiolet może okazać się idealnym partnerem kolorystycznym dla beżowych ścian lub mebli. Kolor niebieski uspokaja i odpręża, dlatego zastanówmy się nad umieszczeniem błękitnego dzieła sztuki w naszej sypialni. Zielony, który doskonale sprawdza się we wnętrzach jasnych. Zaskakująco estetyczny efekt można osiągnąć również poprzez zestawienie tej barwy z błękitami. Czerwony, który w zależności od kontekstu, kojarzy się z ogniem, krwią, miłością, strachem, śmiercią. Prawdopodobnie jest to najbardziej wieloznaczna barwa w całej kulturze wizualnej. Kolor brązowy idealnie współgra z beżem i błękitem, nadając kompozycji charakteru kontemplacyjnego. Wielobarwna kompozycja pozwoli nam wprowadzić do spokojnego wnętrza dynamiczny, szalony element. Kolor pomarańczowy kojarzy się z latem i świeżością, dlatego warto wprowadzić go do wnętrz, w których brakuje słońca. Beż, który nadaje lekkości i sprawia, że kompozycja zyskuje efemeryczne oblicze.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako żywiołowość, pasja, spokój, radość. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie. Pasja, którą można osiągnąć dzięki motywom miłości, przyjemności, pożądania, lub – z drugiej strony – agresji, złości i wzburzenia uczuciowego. Spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych.