W pracowni, bez inspiracji, 2022

"W pracowni, bez inspiracji" - obraz jest dziełem z 2022 roku I charakteryzuje się wymiarem 70x50 cm. Autorem jest Radosław Kuźmiński.

Praca wykonana została w technice akryl. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: ekspresjonizm, inne. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.

Tematem tej pracy są martwa natura, inne. Martwa natura, która pojawiła się w sztuce już w starożytności. Mistrzami martwej natury byli holenderscy malarze XVII wieku, malujący ją w niezliczonych egzemplarzach. Martwe natury chętnie kupowane były przez mieszczaństwo z Haarlemu oraz Delft, w XVII wieku zostały docenione przez kolekcjonerów „stylu holenderskiego”, w tym króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

"W pracowni, bez inspiracji" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: biały, wielokolorowy, czarny. Biały, który jest stosowany w malarstwie między innymi w celu wizualnego zmiękczenia kompozycji oraz nadania jej subtelnego charakteru. Prace o mieszanej kolorystyce są najlepszym sposobem na wprowadzenie szalonego akcentu do białych, minimalistycznych przestrzeni mieszkalnych i biurowych. Na czarnej barwie swoje kompozycje artystyczne opierali zarówno dawni mistrzowie holenderscy czy twórcy nokturnów, jak i artyści konceptualni oraz przedstawiciele minimalizmu.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako melancholia, inne. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci.