Portret damy w żółtej sukni, 1989

"Portret damy w żółtej sukni" - obraz jest dziełem z 1989 roku I charakteryzuje się wymiarem 12. 5x16. 5 cm. Autorem jest Wanda Zawadzka.

Dzieło zostało wykonane w technice akwarela. Jest to rodzaj farby wodnej, szczególnie popularnej w Europie w wieku XVIII oraz XIX-tym w warunkach plenerowych, choć technika akwarelowa znana była w antycznym Egipcie, zaś w Europie funkcjonowała od XV wieku. Farby akwarelowe cechują się dość mocnym rozcieńczeniem barwnych pigmentów w wodzie, przez co wizualny efekt kompozycji można porównać do półprzezroczystych, delikatnych plam. Farby akwarelowe wymagają specjalnego podłoża, którym jest najczęściej papier dobrze wchłaniający wodę. Przed przystąpieniem do malowania, papier należy odpowiednio przygotować, mocząc go wodą a następnie pozostawiając do wyschnięcia, przez co zyska on odpowiednie naprężenie i nie będzie marszczył się pod wpływem wilgoci. W technice akwarelowej nie używa się białego pigmentu; zamiast tego wykorzystuje się barwę kartki papieru przebijającą spod delikatnych kolorów. Akwarelami posługiwali się Thomas Gainsborough, Eugène Delacroix, J. M. W. Turner oraz Julian Fałat.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu figuratywne. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Tematyka pracy to człowiek. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory niebieski, szary. Niebieski, który nadaje onirycznego charakteru dziełom sztuki, co tłumaczy częste jego występowanie w pracach surrealistów, np. U Salvadora Dali i Rene Magritte’a. Ulubioną barwą artystów związanych z minimal art oraz sztuką konceptualną był kolor szary. Jest to barwa neutralna, dlatego nie odwracała uwagi od istotnych aspektów moderny: materiału, z którego wykonywano dzieło oraz zapisu procesu twórczego.

Klimat obrazu opisać mozna jako spokój. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.