Lustra, 2018

Drzeworyt barwny. Rzadko spotykana (szczególnie w większych formatach) i szlachetna technika. Zdecydowana, czarna kreska charakterystyczna dla drzeworytu. Kolory pastelowe. Grafika została wykonana na profesjonalnym, grubym (300g) papierze. Jest nieoprawiona, numerowana i sygnowana.

"Lustra" to grafika o wymiarach 44x72 cm z 2018 roku. Autorem pracy jest Bohdan Wincenty Łoboda.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę drzeworyt. Jest to jedna z najstarszych technik druku, która pojawiła się w Chinach już w VIII wieku naszej ery. W Europie początki drzeworytu sięgają z kolei wieku XIV, lecz najstarsza zachowana odbitka pochodzi z 1424 roku. Drzeworyt zaliczany jest do technik wypukłych: polega na wyżłobieniu kompozycji na desce specjalnymi narzędziami rytowniczymi, a następnie pokryciu jej tuszem i odbiciu na papierze pod naciskiem prasy ręcznej. Techniką drzeworytniczą posługiwali się artyści renesansowi, tacy jak Albrecht Durer, Martin Schongauer i Lucas Cranach Starszy. W wieku XVIII pojawia się nowy typ drzeworytu, pozwalający na wykonywanie rysunku w różnych kierunkach, co było powodem odrodzenia się jego popularności. Tradycyjny drzeworyt powrócił w twórczości ekspresjonistów dwudziestolecia międzywojennego.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: figuratywne, minimalizm. Sztuka figuratywna to typ prac artystycznych, w których możemy wyróżnić sylwetki ludzkie, zwierzęce czy przyrodnicze w ich proporcjach naturalnych lub bliskich rzeczywistym. Jako minimalizm określa się kompozycje malarskie ograniczające rezerwuar środków artystycznych na rzecz prostych, schematycznych kompozycji oraz skromnej gamy kolorystycznej.

Przewodnie tematy pracy to: człowiek, portret. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe. Portret pojawił się w starożytności, już wtedy podejmując próby psychologicznego ukazania modela. Jako samodzielne dzieło sztuki powrócił dopiero w późnym średniowieczu.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: beż, żółty, różowy. Beż to dobre rozwiązanie dla rustykalnych, drewnianych wnętrz. Dzięki żółtej barwie praca subtelnie rozjaśni Wasze wnętrza bez drastycznej zmiany w kolorystyce całej przestrzeni.

Klimat grafiki opisać mozna jako spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.