Klarysa OOS2, 2019

Klarysa OOS2

UNIKALNY

Ręcznie wykonany sitodruk na tle mixed media
Papier: ekologiczny Kraftliner 250g.

Praca sygnowana przez artystkę

Wysyłka w mocnej tekturowej tubie.
Kolory na dziele mogą się nieznacznie różnić od tych, które widzisz na ekranie.
Ramka nie jest dołączona.

"Klarysa OOS2" to grafika o wymiarach 35x50 cm z 2019 roku. Autorem pracy jest Dagmara Rosiak.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: serigrafia, sitodruk, technika własna. Jest to technika inaczej zwana sitodrukiem. Formą drukową jest w niej szablon położony na drobną siatkę tkaną, metalową lub z włókien syntetycznych. Aby została wykonana odbitka, należy przetłoczyć farbę drukarska przez matrycę. Wywodzi się z Dalekiego Wschodu, gdzie w starożytności wykonywano druk tzw. Metodą szablonową. Twórcami pierwszych sitodruków byli Yuzensai Miyasaki i Zisukeo Hirose. W Europie technikę tę udoskonalił Samuel Simon, który opatentował ją w w 1907 roku w Manchesterze jako silk-screen. Serigrafia rozwijała się w czasie Wielkiej Wojny w Stanach Zjednoczonych dzięki Johnowi Pilsworthowi, który wymyślił druk wielobarwny z jednej formy drukarskiej. Kolejnym ważnym krokiem było wynalezienie przez Louisa F. D’Autremonta Profilmu – filmu szelakowego, dzięki któremu przygotowanie szablonów było dokładniejsze i szybsze. Wkrótce potem Joseph Ulano wynalazł film celulozowy, który pozostał w użytku do dziś. Jest to technika druku, polegająca na przymocowaniu szablonu do drobnej siatki z włókien syntetycznych lub nitek metalowych, a następnie przetłoczeniu farby przez matrycę. Początki serigrafii związane są ze starożytną Japonią, zaś jej rozkwit to również zasługa japońskich twórców Zisukeo Hirose oraz Yuzensai Miyasaki. W Europie technika serigrafii określana była jako silk-screen, zaś udoskonalił ją w roku 1907 Samuel Simon. Jest to indywidualna technika artystyczna, opracowywana w konkretnym warsztacie twórczym i dostosowana do potrzeb i wizji artysty.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Artysta wykonał grafikę w stylu ekspresjonizm. Ekspresjonizm to kierunek w sztuce, który pojawił się w końcu XIX wieku w Europie, który charakteryzują mocne, przerysowane kompozycje, twarde linie, zniekształcenie świata przedstawionego, zaburzenie proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie kolorów nietypowych dla rzeczywistości.

Tematyka pracy to człowiek. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych.

"Klarysa OOS2" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: różowy, czarny. Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako niepokój, pasja. Niepokój można osiągnąć poprzez kompozycje o złowieszczym charakterze w zestawieniu z czerwienią, czernią i szarością. Z nastrojem tym kojarzą się ciepłe kolory, takie jak czerwienie i pomarańcze oraz tematy związane z uczuciami i zmysłowością.