- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
Na obrazie widzimy opuszczoną muszlę ślimaka, która symbolizuje dawne życie i przemijanie. Muszla została jednak ożywiona nową funkcją i znaczeniem. Z jej końcowego wyrostka, przypominającego komin, unosi się delikatny dym, wskazując na obecność "innego" życia – czegoś nowego i nieoczekiwanego, co znalazło w niej swój dom.
Muszla, w swoim pionowym ustawieniu, przekształca się w coś na kształt architektonicznej struktury, domu lub wieży. W tle inne muszle, podobne do niej, sterczą na horyzoncie jak surrealistyczne budowle, tworząc pejzaż pełen symboliki. Krajobraz ten emanuje atmosferą przemiany i odrodzenia.
Obraz opowiada o cyklach życia, o naturalnym procesie zaczynania od nowa. Podkreśla, że każdy koniec jest jednocześnie początkiem – szansą na stworzenie czegoś nowego. To alegoria wiecznego procesu tworzenia i przemiany, który towarzyszy istnieniu i podkreśla jego nieustający dynamizm.
"Zaczynamy od początku " to obraz o wymiarach 80x100 cm z 2024 roku. Autorem pracy jest Aldona Zając.
Praca wykonana została w technice akryl. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika.
Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.
Artysta wykonał obraz w stylach: figuratywne, surrealizm. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.
Tematem tej pracy są fantastyka, morze, pejzaż, inne. Fantastyka jest bardzo szerokim pojęciem, pod którym sklasyfikowac możemy prace charakteryzujące się wykorzystaniem motywów I wizji futurystycznych, średniowiecznych, kosmicznych, elementów legend I podań. Jest to temat obejmujący swym zasięgiem zarówno egzotyczne plaże Ameryki Południowej, jak i sentymentalne widoki zimnego wybrzeża Skandynawii. W przeszłości pejzaż był jednym z głównych motywów prac w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście a jego potencjał został odkryty przez niemieckich romantyków, których prace odzwierciedlały marzenia i niepokoje człowieka.
Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, beż, pomarańczowy, zielony. Kolor ten stanowi uniwersalny element, który nada naszemu wnętrzu minimalistycznego charakteru. Jest to barwa idealna do spokojnych, przytulnych przestrzeni, w których nie chcemy wprowadzać żywiołowego elementu. Kolor pomarańczowy kojarzy się z latem i świeżością, dlatego warto wprowadzić go do wnętrz, w których brakuje słońca. W zestawieniu z ziemistymi odcieniami, kolor zielony wywoła efekt rajskiego ogrodu nawet w zamkniętym pomieszczeniu.
Nastroj pracy charakteryzują melancholia, spokój. Melancholia jest uczuciem wywoływanym przez wspomnienia, dlatego odczujemy ją, kiedy dzieło sztuki poruszy naszą indywidualną strunę pamięci. Spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej.