Mandylion, 2022

Ikona została wykonana zgodnie z kanonem ikonograficznym, na desce gruntowanej zaprawą kredowo-klejową w technice tempery jajkowej, złocona szlagmetalem. 

Mandylion

Zgodnie z tradycją Kościoła, pierwsza ikona Chrystusa powstała jeszcze za Jego życia na ziemi. Był to wizerunek zwany Świętym Obliczem. Wyobrażenie to przedstawia cudowne Oblicze Jezusa odbite na chuście. Na ikonie głowę Chrystusa otacza nimb krzyżowy, w którym wpisane są litery ΟΩΝ znaczące „Ten – Który – Jest”. A nad nimbem na chuście litery IC XC oznaczające Jezus Chrystus. Nimb Chrystusa i całość obrazu otacza czerwona linia, która wskazuje na świętość i niejako „oddziela” przestrzeń sacrum od świata zewnętrznego.

Włosy ułożone w sposób symetryczny sprawiają wrażenie welonu okrywającego oblicze Jezusa, jakby chciały zakryć je przed naszymi oczami. Nawiązując do Księgi Rodzaju (Rdz 3,10) Chrystus przedstawia ludzkie oblicze Boga, który chce przywrócić człowiekowi jego prawdziwe oblicze. Patrząc na to Święte Oblicze Chrystusa stajemy się niejako zanurzeni w misterium męki i krzyża Chrystusa, i zarazem uczestnikami zmartwychwstania, co podkreśla brak cierpienia na Jego twarzy. Stąd sztuka bizantyjska nie zna bolejącej twarzy Jezusa, ale zawsze w chwale, która objawiła się na górze Tabor. Naszym celem tu na ziemi jest spotkanie z Jezusem w Chwale Jego Majestatu. Słowo stało się ciałem, by człowieka uczynić współuczestnikiem Boskości.

"Mandylion" - obraz jest dziełem z 2022 roku I charakteryzuje się wymiarem 20x20 cm. Autorem jest Renata Suwała.

Praca wykonana została w technikach: szlagmetal, tempera. Jest to metal będący alternatywą dla drogiego i kłopotliwego złota płatkowego: efekt wizualny jest zbliżony do efektów osiąganych przez złoto, jednak płatki szlagmetalowe są grubsze i wykonane ze stopów mosiądzu. Szlagmetalem można pokrywać dowolną powierzchnię: drewno, płótno, metal czy szkło. Grubość płatków szlagmetalowych jest zaletą z punktu widzenia warsztatowego, ponieważ daje większe możliwości kontrolowania wykonywanej pracy.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże deska. Jest to drewniany element z drewna dowolnego gatunku, wykorzystywany jako materiał budowlany, meblarski, wykończeniowy lub artystyczny. Na desce powstają obrazy artystyczne, można rzeźbić w nim reliefy, dowolnie wypalać bądź wykorzystywać do instalacji artystycznych. Deska była podłożem malarskim, które dominowało aż do końca XVI wieku, kiedy zostało wyparte przez płótno. W malarstwie wschodnim, t. J. Rusko-bizantyjskim, deska jest podłożem dla ikon prawosławnych. Wymaga ona wcześniejszego przygotowania oraz sezonowania, dzięki któremu powierzchnia ikony nie ulegnie spękaniu z powodu wypaczenia drewna.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu inne.

Tematem tej pracy są człowiek, portret, inne. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe. Portret pojawił się w starożytności, już wtedy podejmując próby psychologicznego ukazania modela. Jako samodzielne dzieło sztuki powrócił dopiero w późnym średniowieczu.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: biały, beż, brązowy, czerwony, niebieski, złoty, wielokolorowy, inne. Biały, który w zależności od techniki, nadaje kompozycji świetlistości oraz wzmacnia kontrasty światło-cieniowe. Beż, który nadaje lekkości i sprawia, że kompozycja zyskuje efemeryczne oblicze. Kolor brązowy ma duży potencjał związany z wystrojem wnętrz, ponieważ nadaje przestrzeni naturalnego charakteru. Czerwony, który w zależności od kontekstu, kojarzy się z ogniem, krwią, miłością, strachem, śmiercią. Prawdopodobnie jest to najbardziej wieloznaczna barwa w całej kulturze wizualnej. Niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć. Kolor złoty oznacza sferę niebiańską, władzę oraz luksusMieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Nastroj pracy charakteryzują pasja, radość, spokój, inne. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych. Spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.