Pewnego razu w La Manchy, 2023

„Pewnego razu w La Manchy” to rysunek formatu A3 (29,7 x 42 cm) z 2023 roku. Autorem pracy jest Arkadiusz Kulpa.

Praca została wykonana cienkopisem i farbą akrylową na szarym kartonie. 

Rysunek stanowi szkic do obrazu o tym samym tytule.

Praca była prezentowana na wystawie w Kazimierzu Dolnym w marcu 2023 r.

Tematem rysunku  jest postać Don Kichota z La Manchy. Jest to jedna z najbardziej charakterystycznych postaci literatury światowej. Tytułowa postać powieści Miguela de Cervantesa do dzisiaj stawiany jest jako wzór szaleńca idealisty, marzyciela, który dla realizacji swoich wizji skłonny jest do wielu poświęceń.

Rycerz Smętnego Oblicza jako postać niejednoznaczna do dnia dzisiejszego jest inspiracją dla wszelkiego rodzaju twórców i artystów.

Rysunek „Pewnego razu w La Manchy” przedstawia moment wyjazdu Don Kichota na jego pełna przygód wyprawę. Błędny Rycerz dostojnie siedzi na swoim rumaku Rosynancie, a obok na osiołku podąża Sancho Pansa – prosty, trzeźwo myślący i racjonalny towarzysz naszego bohatera. Jadą przez kolorowe, magiczne i bajkowe miasteczko z nierealnymi budowlami adekwatnymi do odrealnionego umysłu Don Kichota. Kolorowe kulki symbolizują emocję targające duszą rycerza jadącego walczyć z potworami, bronić ludzi przed złem tego świata oraz nieść pomoc ubogim. Całość obrazu oświetla jaskrawe słońce. Dwie budowle na obrazie są szczególnie wyraziste. Są to podobne do wież ratuszowych budynki z zegarami. Zegary przypominają zagniewane twarze z wąsiskami wskazówek. Symbolizują czas – przeciwność, której nie poradzi nawet tak dzielny wojownik jak Don Kichote. Walka z czasem to walka z wiatrakami – bój z góry skazany na niepowodzenie.

Ze względu na różne ustawienia monitorów i smartfonów kolory mogą się różnić w rzeczywistości.

"Pewnego razu w La Manchy" to grafika o wymiarach 42x29 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Arkadiusz Kulpa.

Praca wykonana została w technice technika własna. Jest to technika zależna od osobistych artystycznych preferencji artysty: unikatowa i oryginalna. Obejmuje nie tylko sposób mieszania farb i odczynników chemicznych, ale również rodzaj opracowania powierzchni oraz specyficzny gest malarski i rzeźbiarski.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: figuratywne, surrealizm. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty. Surrealiści korzystali z szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży.

Przewodnie tematy pracy to: architektura, człowiek, fantastyka, zwierzę. Sztuka przedstawiająca architekturę obejmuje plastyczne przedstawienia brył architektonicznych w przestrzeni urbanistycznej na płaskim płótnie bądź w trójwymiarze, jako rzeźba. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe. Fantastyka, która charakteryzuje się wykorzystaniem motywów sennych, nierealnych oraz baśniowych. Może ona przyjmować formy odnoszące się literackich toposów, wizji futurystycznych czy indywidualnych fantazji autora. Juz w czasach prehistorycznych zwierzęta były motywem rysunków na ścianach jaskiń. Bardzo często pojawiały sie także w mozaikach oraz malarstwie ściennym w starożytności (Pompeje, Herkulanum). Zwierzęta fascynowały również polskich artystów szczególnie nurtu realistycznego i występowały na obrazach Wierusza-Kowalskiego, Kossaków czy Chełmońskiego.

Autor grafiki wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory czerwony, pomarańczowy, żółty. Kolor czerowny należy wprowadzać do przestrzeni wymagających dynamicznego motywu wizualnego. Pomarańczowy, który jest ogromnie ceniony przez artystów z powodu przyciągania wzroku widza oraz swojego dwoistego charakteru: z jednej strony występuje w przyrodzie, z drugiej posiada dekoracyjną, syntetyczną energię. W zależności od odcienia, kolor żółty doskonale współgra zarówno z zimnymi, jak i ciepłymi barwami.

Nastroj pracy charakteryzują pasja, radość, żywiołowość. Z nastrojem tym kojarzą się ciepłe kolory, takie jak czerwienie i pomarańcze oraz tematy związane z uczuciami i zmysłowością. Radość, którą wywołują jasne kolory, dekoracyjne linie i motywy takie jak ludzie, natura oraz zwierzęta. Prace o dynamicznych kompozycjach, poruszające wątki związane ze skrajnymi stanami emocjonalnymi tworzą atmosferę żywiołowości.